Ένας ολόκληρος ωκεανός βρίσκεται κάτω από την παγωμένη επιφάνεια του Γανυμήδη
Με την νέα αυτή ανακάλυψη τα πεδία για την έρευνα εξωγήινης ζωής στο ηλιακό σύστημά μας, διευρύνονται, όπως υπογράμμισε η αμερικανική διαστημική υπηρεσία NASA. Όπως εξήγησε ο διευθυντής του τμήματος πλανητικών ερευνών της NASA, Τζιμ Γκριν, σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησε «Πιστεύουμε ότι στο μακρινό παρελθόν ο ωκεανός αυτός μπορεί να επικοινωνούσε με την επιφάνεια του δορυφόρου».
Όπως διευκρινίζουν οι επιστήμονες ο ωκεανός αυτός φτάνει σε βάθος τα 100 χιλιόμετρα –είναι δηλαδή δέκα φορές βαθύτερος από τους ωκεανούς της Γης– και βρίσκεται κάτω από μια κρούστα πάγου, πάχους 150 χιλιομέτρων.
Ήδη από τη δεκαετία του 1970, οι επιστήμονες υποψιάζονταν ότι ο Γανυμήδης, τον οποίο ανακάλυψε ο Γαλιλαίος το 1610, μπορεί να διαθέτει έναν ωκεανό. Μάλιστα η υποψία ενισχύθηκε όταν το διαστημικό σκάφος «Γαλιλαίος» της NASA, το οποίο μελέτησε τον Δία και τα φεγγάρια του επί οκτώ χρόνια, μετά από έξι προσεγγίσεις του Γανυμήδη, είχε εντοπίσει το 2002 ένα μαγνητικό πεδίο.
Με την βοήθεια του τηλεσκοπίου Χαμπλ, εντοπίστηκαν και μελετήθηκαν πολικά σέλα στους πόλους του δορυφόρου, όπως αυτά της Γης που δημιουργούνται από το μαγνητικό πεδίο της.
Τα πολικά σέλα του δορυφόρου Γανυμήδη, ο οποίος βρίσκεται ταυτόχρονα υπό την επιρροή του μαγνητικού πεδίου του Δία, λόγω της εγγύτητάς του στον πλανήτη, παρατηρήθηκε πως αλλάζουν κάθε φορά που αλλάζει το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη. Μετά την παρατήρηση αυτής της αλλαγής, οι επιστήμονες κατάφεραν να εξακριβώσουν την ύπαρξη του μεγάλου, αλμυρού ωκεανού κάτω από την επιφάνειά του καθώς και ότι η κίνηση του ωκεανού επηρεάζει το μαγνητικό πεδίο, δεδομένου ότι το αλμυρό νερό είναι καλός αγωγός του ηλεκτρισμού.
