Ο Γιώργος Χατζηδιάκου, είναι συμπολίτης μας, άνθρωπος με ανήσυχο πνεύμα… Άνθρωπος της αναζήτησης που στην πένα βρήκε τον τρόπο να εκφράζει τις σκέψεις του μέσα από την ποίηση. Αυτοδίδακτος. Σκέψεις μόνο για τον εαυτό του, συντροφιά των πιο μοναχικών στιγμών του. Τον ευχαριστούμε που μοιράζεται σήμερα με τους αναγνώστες του Rodosreport , κάποιες από τις σκέψεις του..
Κρύβουν τη ζωή τους σε διάφανο πέπλο
Την ψυχή τους την περιβάλλουν με μαύρο μανδύα
Η καρδιά τους δεν έχει σφυγμό, στο καρδιογράφημα
μια ευθεία βλέπεις
Και όμως, ζουν και υπάρχουν
(Και ενώ δεν ζουν , υπάρχουν )
Η περιπέτεια της ψυχής τους
Με Οδύσσεια μοιάζει
Να ξεφύγουν θέλουν
Από αυτό που τους εγκλώβισε
Από τον εκφοβισμένο εαυτό τους
Πνίγονται στη ψευδαίσθηση
Της λάθος ύπαρξης
Ζουν με τις Αναμνήσεις
Ενός εφιαλτικού ονείρου
Με χέρια απλωμένα
Υπνωτισμένοι ,
στο πουθενά Βαδίζουν
Αποκομμένοι
από την πραγματικότητα
την διέξοδο διαφυγής
δεν ξέρω αν την ψάχνουν
δεν ξέρω αν ζουν και πως υπάρχουν
Γιώργος Χατζηδιάκου
