Όλοι οι γονείς που μεγαλώνουν εφήβους, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, έχουν φτάσει στο σημείο να πουν ή να σκεφτούν αυτή την φράση. Έχετε αναρωτηθεί όμως ποτέ το εξής: Εσείς ακούτε τα παιδιά σας;
Το να ακούσουμε τον έφηβο γιo ή την έφηβη κόρη μας, σημαίνει να προσέξουμε τι έχουν να μας πουν, είτε με τα λόγια είτε με την συμπεριφορά τους, και να τους ενθαρρύνουμε να μιλήσουν για αυτό που σκέφτονται και αισθάνονται.
Σίγουρα τα παιδιά μας καθώς μεγαλώνουν, θα δείξουν σημάδια ανυπακοής στην συμπεριφορά τους, αλλά αυτό είναι χαρακτηριστικό τόσο της παιδικής όσο και της εφηβικής ηλικίας. Το παιδί σε μικρότερες ηλικίες, μπορεί να γίνει ανυπάκουο λόγω της συναισθηματικής ανωριμότητας ή της έλλειψης σωστών ορίων από το σπίτι. Ο έφηβος, θα δείξει ανυπακοή διότι διανύει την ηλικία που είναι εξ ορισμού περίοδος δοκιμής και αμφισβήτησης των πάντων.
Για να μάθει ένα παιδί να σας ακούει πρέπει να του δείξετε πώς γίνεται αυτό, αρχής γενομένης με το δικό σας παράδειγμα, δηλαδή ακούγοντας πρώτα εσείς αυτό που έχει να σας πει το παιδί σας. Έρευνες και εμπειρία δείχνουν ότι παιδιά που τα ακούνε με προσοχή οι γονείς τους, μεγαλώνουν έχοντας εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και καλή προσαρμογή στο περιβάλλον τους. Τα παιδιά των οποίων οι σημαντικοί ενήλικες της ζωής τους τα αγνοούν, μπορεί να μεγαλώσουν έχοντας χαμηλή αυτοεκτίμηση, να είναι αποτραβηγμένα από το περιβάλλον τους και σε ακραίες περιπτώσεις, να εκδηλώσουν ψυχικά τραύματα που θα τα ακολουθούν στην πορεία της ζωής τους.
Πιο συγκεκριμένα είναι πολύ σημαντικό να:
-Σεβαστείτε τις απόψεις των παιδιών και μην επιβάλλετε την γνώμη σας. Ειδικά ένα παιδί το οποίο βρίσκεται στην εφηβεία, είναι ίσως μάταιο να περιμένετε ότι θα συμφωνεί με καθετί που λέτε ή θα συμβαδίζει με τις δικές σας προτιμήσεις για όλα τα ζητήματα. Είναι πιθανότερο να σέβεται τις απόψεις σας, αν σεβαστείτε και εσείς τις δικές του.
-Σεβαστείτε τον ιδιωτικό τους χώρο. Οι έφηβοι έχουν μεγάλη ανάγκη να έχουν τον δικό τους προσωπικό χώρο. Χρειάζονται να απομονώνονται πού και πού στο δωμάτιό τους. Επίσης, χρειάζονται τον δικό τους χρόνο και το δικαίωμα να έχουν κάποια ιδιωτικότητα στις διαπροσωπικές τους σχέσεις. Αν τα σεβαστείτε αυτά, έχετε πιο πολλές πιθανότητες να σας εμπιστευτούν, να σας ανοιχτούν, και με την σειρά τους να ακούσουν αυτό που έχετε να τους πείτε.
-Διαβεβαιώστε τους ότι θα είστε πάντα δίπλα τους. Όσο ανεξάρτητοι και αν είναι, ή θέλουν να είναι, οι έφηβοί σας, πρέπει να ξέρουν ότι θα είστε πάντα κοντά τους, για να τους υπερασπιστείτε, να τους υποστηρίξετε ή να τους παρηγορήσετε αν χρειαστεί.
-Δείξτε στο παιδί σας ότι το αγαπάτε ακόμα και όταν κάνει λάθη. Η αγάπη του γονιού προς το παιδί του είναι αγάπη χωρίς όρους.
Και τέλος, δείξτε τους ξεκάθαρα ότι θέλετε να συμμετέχετε στη ζωή τους. Αν ο έφηβος είναι πολύ αποτραβηγμένος, δεν συζητά μαζί σας ποτέ και για τίποτα, θα πρέπει να κάνετε μια σοβαρή προσπάθεια ώστε να του δείξετε ότι θέλετε να ξέρετε τι περνά και πώς αισθάνεται, όχι για να τον ελέγξετε αλλά γιατί πραγματικά ενδιαφέρεστε για εκείνον.
