Κι εκεί που είπαμε ότι τελειώσαμε με τα “δυνατά συναισθήματα” που κάποιοι προσπαθούσαν να μας δημιουργήσουν προεκλογικά, μετεκλογικά ήρθε η ώρα να γνωρίσουμε πια τα δικά τους συναισθήματα ή σωστότερα το ένα και μοναδικό συναίσθημα.
Θυμός…..Θυμός ….Θυμός…..Αυτό κυριαρχεί !!
Θυμός …εκ δεξιών, που προκύπτει μάλλον απ το μονοπωλιακό μέχρι τώρα κυβερνητικό καθεστώς και τη σκέψη “Πως είναι δυνατόν να χάνουμε τις “κεκτημένες” καρέκλες μας?”
Αλλά και θυμός εξ αριστερών ,που προκύπτει μάλλον από την περιβόητη πολυδιάσπαση της Αριστεράς και τη σκέψη “Γιατί να κυβερνά αυτή η Αριστερά κι όχι η δική μας?”
Απ την πρώτη κιόλας μέρα η νέα κυβέρνηση βρέθηκε αντιμέτωπη
– με κινήσεις οργισμένες και μικροπρεπείς ,του τύπου ..”Δε σου παραδίδω τα κλειδιά”, λες και ήταν δικά του.
Σ αυτή την περίπτωση μιλάμε για το γνωστό σύμπτωμα παλιμπαιδισμού και του παιδιού που αρνείται να δώσει το παιχνίδι του.
– με συμπεράσματα αυθαίρετα και πρόωρα, του τύπου “Δε ξεκίνησε καλά ο Τσίπρας γιατί δεν ορκίστηκε θρησκευτικά”, λες κι όλοι όσοι μέχρι σήμερα το έκαναν τίμησαν τους όρκους τους.
Ξεκάθαρη περίπτωση προσπάθειας επιβεβαίωσης μιας …αυτοεκπληρούμενης προφητείας.
– με σχόλια αρνητικά και ειρωνικά του τύπου “Μα συνεργάζεται με τους ΑΝΕΛ?”, λες και δεν ήταν αναμενόμενο και σχεδόν ξεκάθαρο από την προεκλογική περίοδο.
Είναι η περίπτωση της προσφιλούς αντιπολιτευτικής τακτικής “Διαφωνώ χωρίς να έχω πρόταση”.
Απ την πρώτη κιόλας μέρα η νέα κυβέρνηση εισέπραξε μετεκλογικό θυμό με άρωμα …”ξεκατινιάσματος” και ….”λαικισμού”.
Έτσι μυρίζει η καμένη γη τους .Που φυσικά δεν κάηκε από το …σαραντάρη Τσίπρα ,αλλά από τη δική τους …σαρανταετή (συν-πλην) πορεία στην πολιτική ζωή αυτού του τόπου.
Ο χαραχτηρισμός “καμένη γη” ίσως να μοιάζει απαισιόδοξος ,όμως υπάρχουν κι εκείνοι οι στίχοι της Μαριανίνας Κριεζη:
“..το καμένο χώμα βγάζει, έτσι και πέσει μια βροχή, τα ωραιότερα λουλούδια που ΄χω δει”
που μου θύμισαν πως την ημέρα των εκλογών …έβρεχε!!!
Ιωάννα Μαρίνου
