Για να επιβεβαιώσει τη θεωρία της ότι η ασπιρίνη μπορεί να αλλάξει τη μοριακή υπογραφή των καρκινικών κυττάρων του μαστού τόσο ώστε να μην μπορούν να εξαπλωθούν, χρησιμοποίησε και κύτταρα σε επώαση και μοντέλα με ποντίκια.
Στο κυτταρικό πείραμα, τα καρκινικά κύτταρα τοποθετήθηκαν σε 96 διαφορετικά τριβλία και αφέθηκαν να επωαστούν. Οι μισές καλλιέργειες εκτέθηκαν σε διαφορετικές δόσεις ακετυλοσαλικυλικού οξέος (ασπιρίνη), το οποίο και αύξησε δραματικά το ρυθμό θανάτου των καρκινικών κυττάρων ενώ από τα κύτταρα τα οποία δεν πέθαναν, τα περισσότερα δεν μπορούσαν να αναπτυχθούν.
Το δεύτερο μέρος της μελέτης περιλάμβανε τη μελέτη 20 ποντικιών με επιθετικούς όγκους. Για 15 ημέρες, στα μισά ποντίκια δόθηκε το ανθρώπινο ισοδύναμο 75 mg ασπιρίνης την ημέρα που θεωρείται χαμηλή δόση. Στο τέλος της μελέτης, ζυγίστηκαν οι όγκοι και παρατηρήθηκε ότι στα ποντίκια στα οποία χορηγήθηκε ασπιρίνη οι όγκοι ήταν 47% μικρότεροι κατά μέσο όρο. Για να δείξουν ότι η ασπιρίνη μπορεί επίσης να προλάβει τον καρκίνο, οι ερευνητές χορήγησαν σε μία επιπρόσθετη ομάδα ποντικιών ασπιρίνη για 10 ημέρες πριν τα εκθέσουν σε καρκινικά κύτταρα. Μετά από 15 ημέρες, αυτά τα ποντίκια είχαν σημαντικά λιγότερη καρκινική ανάπτυξη από την ομάδα ελέγχου.
“Βρήκαμε ότι η ασπιρίνη οδήγησε αυτά τα καρκινικά κύτταρα να χάσουν τις ικανότητες αυτο-ανανέωσής τους. Βασικά, δεν μπορούσαν να αναπτυχθούν ούτε να αναπαραχθούν. Άρα, υπάρχουν δύο σημεία εδώ. Θα μπορούσαμε να χορηγήσουμε ασπιρίνη μετά τη χημειοθεραπεία για να προλάβουμε την υποτροπή, κάτι το οποίο είδαμε ότι ήταν αποτελεσματικό και στο εργαστήριο αλλά και στα μοντέλα με τα ποντίκια και επίσης θα μπορούσαμε να τη χορηγούμε προληπτικά”, δηλώνει η δρ Banerjee.
Πηγή : .sofokleousin.gr