Με έκπληξη μεγάλη παρατηρώ από τη στιγμή της ανακοίνωσης του δημοψηφίσματος, τις αντιδράσεις για την απόφαση αυτή της κυβέρνησης. Ο πρωθυπουργός κατηγορείται ως «ευθυνόφοβος»… έχει λένε πρόσφατη τη λαική εντολή.
Όμως ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί όλη αυτή η αντίδραση.
Θα ήταν άραγε ίδια η στάση αυτών που τώρα του «αναγνωρίζουν» την ισχύ για μια τέτοια απόφαση, αν αντί για δημοψήφισμα η Κυβέρνηση αποφάσιζε εκλογές ??
Προφανώς όχι…
Γιατί τότε θα είχαμε πάλι τη δυνατότητα να αναθέσουμε σε κάποιους άλλους (ή και στους ίδιους) τη διαχείριση του δικού μας «τώρα» και του «αύριο» των παιδιών μας κι εμείς μετά, απλοί παρατηρητές πια, να τους κρίνουμε από την ασφάλεια του καναπέ μας.
Θα ήταν σίγουρα πιο βολική μια … «πολιτική απόφαση», όπως αυτές που χρόνια τώρα παίρνονταν από κάποιους άλλους.
Θα ήταν σίγουρα πιο βολικό να αξιολογήσουμε εκ των υστέρων τις αποφάσεις τους αυτές και να τους μεταθέσουμε τις ευθύνες για τα αποτελέσματα.
Ίσως μάλιστα φτάσουμε στο σημείο να τους «τιμωρήσουμε» -μερικά χρόνια μετά- με τη ψήφο μας!!Ίσως παραχωρήσουμε σε κάποιους άλλους, πιο «ικανούς», το δικαίωμα ν αποφασίζουν για μας. Μια βολική ψευδαίσθηση, αφού τα αποτελέσματα των αποφάσεων τους τα βιώνουμε ακόμα.
Όμως να που τώρα κάποιος μας …ξεβολεύει…, «μας πετάει το μπαλάκι» και μας καλεί να μπούμε στο παιχνίδι.
Από την …κερκίδα μας καλεί στο …τερέν!
Μας καλεί να γίνουμε … συμμέτοχοι κι όχι… συνένοχοι σε μια απόφαση που αφορά το μέλλον της χώρας μας. Μας καλεί να απαντήσουμε σ ένα ερώτημα… και φαίνεται πως ενώ μέχρι σήμερα είχαμε απαντήσεις για όλα, τώρα δυσκολευόμαστε.
Ίσως γιατί ξέρουμε όλοι πως όπως κι αν διατυπωθεί αυτό το ερώτημα, η ουσία του παραμένει ίδια…
Αξιοπρέπεια ή υποταγή….
Κι αυτό το ερώτημα τελικά δεν είναι βολικό, γιατί δεν έχει να κάνει με τη διαδικασία της «διαπραγμάτευσης» με κάποιους άλλους-με τους εταίρους- ,αλλά με τον ίδιο τον εαυτό μας….
με τις αρχές και τις αξίες μας!
Ιωάννα Μαρίνου
