Όσοι πάσχουν έχουν λιγότερη λευκή ουσία και ανατομικές ανωμαλίες
Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πάσχουν από το εν λόγω σύνδρομο, το οποίο είναι δύσκολο να διαγνωστεί.
Χαρακτηρίζεται από μια «ομίχλη» στον εγκέφαλο των ασθενών, καθώς και από διάφορα άλλα συμπτώματα, τα οποία όμως συχνά είναι κοινά με άλλες παθήσεις. Εκτός από το αίσθημα μόνιμης και υπερβολικής κούρασης που διαρκεί πάνω από ένα εξάμηνο, τα συμπτώματα -διαφορετικά για κάθε ασθενή- μπορεί να περιλαμβάνουν πόνους στους μυς και στις αρθρώσεις, δυνατούς πονοκεφάλους, δυσανεξία σε διάφορες τροφές, πονόλαιμο, διόγκωση των λεμφαδένων, γαστρεντερικά προβλήματα, αφύσικη αρτηριακή πίεση, υπερευαισθησία στο φως και στους θορύβους κ.α.
Η έρευνα αποκάλυψε ότι όσοι πάσχουν από το συγκεκριμένο σύνδρομο, έχουν λιγότερη λευκή ουσία στον εγκέφαλό τους, καθώς και ανατομικές ανωμαλίες σε τρεις τουλάχιστον εγκεφαλικές περιοχές. Όσο πιο αφύσικες ήσαν οι εν λόγω περιοχές του εγκεφάλου, τόσο πιο σοβαρή ήταν η πάθηση του ατόμου.
Το σύνδρομο πιστεύεται ότι, εν μέρει τουλάχιστον, οφείλεται σε χρόνια φλεγμονή, πιθανότατα λόγω της παρατεταμένης και υπερβολικής αντίδρασης του οργανισμού του ασθενούς απέναντι σε κάποιον άγνωστο μέχρι σήμερα ιό, που έχει μολύνει το σώμα.
Η έρευνα έγινε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, με επικεφαλής τον καθηγητή Χοσέ Μοντόγια και οι μελετήθηκαν τρεις διαφορετικές τεχνικές απεικόνισης 15 ασθενών με σύνδρομο χρόνιας κόπωσης και άλλων τόσων υγειών.
