Για την εξέλιξη μέχρι τώρα της δίκης για τον βιασμό και τη δολοφονία της κόρης της Ελένης Τοπαλούδη μίλησε η μητέρα της άτυχης φοιτήτριας.
Τις προηγούμενες μέρες στο δικαστήριο βρισκόταν μόνος τους ο πατέρας της Ελένης καθώς όπως τόνισε η μητέρα της δεν άντεχε να ακούει τους κατηγορούμενους να περιγράφουν όσα συνέβησαν τον εφιαλτικό εκείνο βράδυ στη Λίνδο.
«Δεν άντεχα να ακούω τη φρίκη που έζησε το παιδί μου στα χέρια των δολοφόνων του. Είναι ανθρωπόμορφα τέρατα. Η λέξη άνθρωπος δεν τους αξίζει», είπε η κυρία Κούλα μιλώντας στην εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα» έξω από το δικαστήριο λίγο πριν ξεκινήσει η δίκη την Τρίτη (11/5).
Με δάκρυα στα μάτια η μητέρα της φοιτήτριας που βρήκε τραγικό θάνατο στη Ρόδο όπου σπούδαζε είπε: «Έχουν περάσει 17 μήνες και 13 μέρες από τότε που έχασα την Ελένη μου. Κάθε μέρα που προστίθεται είναι μια μαρτυρική μέρα για μένα. Ο πόνος μου είναι αξεπέραστος, δεν περιγράφεται με λόγια το τι ζω στην καθημερινότητά μου».
«Είχε όνειρα και αυτά τα τέρατα που βρέθηκαν στον δρόμο της μας κατέστρεψαν όλους. Υφ’ αρπάξαν το παιδί μου από τα χέρια μου. Κι εγώ τώρα πώς να ζήσω; Να πω ότι έπεσε θύμα τροχαίου να το καταλάβω, ότι ήταν άρρωστη. Αλλά το δικό μου το παιδί βρέθηκε στο δρόμο δύο δολοφόνων που την χτύπησαν, τη βίασαν, την κουβάλησαν και την πέταξαν σαν σακί από ύψος 10 μέτρων ενώ ήταν ζωντανή» ανέφερε η μητέρα της Ελένης.
Σε ερώτηση σχετικά με το εάν αντέχει να κοιτάξει στα μάτια τους κατηγορούμενος η κυρία Κούλα ανέφερε:
«Εγώ δεν είμαι Γιάννης. Ο Γιάννης έχει μια άλλη ψυχολογία, μια άλλη ψυχοσύνθεση. Εγώ είμαι η μάνα της, που την κυοφόρησε εννιά μήνες, που 23 ώρες προσπαθούσα να τη φέρω στη ζωή, η μάνα που την πήρα πρώτη στην αγκαλιά μου, που ξενύχτησα για να τη θηλάσω, να τη νανουρίσω, να δω αν είναι καλά όταν ήταν άρρωστη. Ο Γιάννης είναι άλλο, όχι ότι δεν πονάει, αλλά εγώ δεν μπορώ να τους βλέπω».
Όσο για το αν νιώθει κοντά της την Ελένη, είπε πως νιώθει πως είναι κοντά της, αλλά δεν έχει εμφανιστεί ποτέ στον ύπνο της για να της πει ότι είναι καλά εκεί που είναι.
Δείτε τα όσα δήλωσε η μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη:
