Τα Χριστούγεννα είναι μέρες περισυλλογής για ορισμένους εξ ημών , για άλλους απλά μια γιορτή και για άλλους μια περίοδος μελαγχολίας και κατάθλιψής και φυσικά για κάποιους μια χαρμόσυνη γιορτή .
Για την κυρία Αφροδίτη , την καθαρίστρια που βούτηξε σήμερα στα παγωμένα – αγιασμένα νερά με τα ρούχα και έπιασε τον σταυρό , τι ήμερα να ήταν άραγε ;
Άλλοι γέλασαν με την πράξη αυτή , άλλοι χειροκρότησαν , άλλοι εκνευρίστηκαν , κάποιοι έμειναν με ανοιχτό το στόμα … ακόμα και ο μητροπολίτης Ρόδου κοίταζε αποσβολωμένος .
Εγώ πάλι είδα μια βουτιά απόγνωσης απο την κυρία Αφροδίτη , η οποία αμέσως μετά εξήγησε το τι περνάει αυτές τις ήμερες . Ο σύζυγος της νοσηλεύεται σε ογκολογική κλινική όπως εξήγησε , τα προβλήματα άπειρα , τα λεφτά λίγα και η αδιαφορία στα προβλήματα της μέγιστη , η ψυχή της μεγάλη .
Την απελπισία στα μάτια της με τον σταυρό στο χέρι άραγε την είδε κανείς ;
Τον σταυρό , οχι αυτόν που έπιασε , αλλά αυτόν που κουβαλάει τον είδε κανείς ;
Εγώ προσωπικά χαίρομαι που η βουτιά της ήταν στη θάλασσα και όχι μια βουτιά θανάτου , η κυρία Αφροδίτη το παλεύει ακόμα …
Πάνος Παπαγεωργίου
