Σύμφωνα με τη μυθολογία, όταν ο Δίας αποφάσισε να μοιράσει τη Γη στους Θεούς του Ολύμπου, ο Θεός Ήλιος έλειπε σε ένα από τα καθιερωμένα του ταξίδια που έκανε για να φωτίζει τη Γη όλη. Έτσι, οι υπόλοιποι Θεοί του Ολύμπου, ξέχασαν να του βγάλουν κλήρο.
Όταν γύρισε από το ταξίδι του και το αντιλήφθηκε, ο Δίας θέλησε να ξανά κάνει τη μοιρασιά της Γης για να μη μείνει αδικημένος ο Ήλιος. Εκείνος όμως δεν το επέτρεψε, διότι έβλεπε να αναδύεται από τα βάθη της θάλασσας ένα κομμάτι γης. Τότε ζήτησε από το Δία, η χώρα που θα αναδυόταν από τη θάλασσα, όταν εκείνος θα ανέτελλε το επόμενο πρωί θα ήταν δικιά του. Έτσι ο Δίας, κάλεσε τη Λάχεση να δώσει όρκο, πως αυτή η χώρα θα ήταν κλήρος του Θεού Ήλιου.
Πράγματι αναδύθηκε μέσα από τη θάλασσα ένα όμορφο νησί, το οποίο δόθηκε στο Θεό Ήλιο. Στο νησί αυτό, πήγε και κατοίκησε με τη γυναίκα του, την Νύμφη Ρόδο και γέννησαν εφτά γιους τον Όχιμο, τον Κέρκαφο, τον Μάκαρ, τον Ακτίονα, τον Τενάγη, τον Τριόπα, τον Κάνδαλο και μια κόρη την Ηλεκτρυώνη.. Ένας από αυτούς, ο Κέρκαφος έκανε τρεις άλλους γιους: τον Ιαλυσό, τον Κάμειρο και τον Λίνδο, στους οποίους μοίρασε το νησί σε τρία ίσα μέρη.
Από τότε στέλνει συνεχώς τις ακτίνες φωτός του στο όμορφο νησί, και στέκεται στη θάλασσα ως το πιο ηλιόλουστο μέρος σε όλη τη Γη.
