Τρέμει η καρδιά μου σήμερα, ένα πράμα.
Έχω την εντύπωση πως ζω στην ελληνιστική εποχή, λέει, και πως βρέθηκαν, λέει, τα 300 τάλαντα, για να φτιάξουμε τον Κολοσσό, όχι στο Μαντράκι, αλλά στο μεγάλο λιμάνι των κρουαζερόπλοιων, με το ένα πόδι στον πύργο του Ναγιάκ (θα τρίζουν τα κόκαλα του Αυγουστάκη) και το άλλο θα ανοιγοκλείνει, λέει, κάτι σαν τη γέφυρα του Ευρίπου, για να εισερχοεξέρχονται τα μεγάλα πλοία των 5000 επισκεπτών με τα φρἀγκα ή μαεδιά.
Κάποιος μάλιστα με ενημέρωσε ότι ακριβώς εκεί που είναι τα μέζεα (βλέπε Ζουράρις) του νέου Κολοσσού θα συνεδριάζει το Περιφερειακό Συμβούλιο Νοτίου Αιγαίου και το Δημοτικό Συμβούλιο της Ρόδου για λήψη φωτεινών αποφάσεων, οι οποίες θα φωτίζονται από τον τηλαυγή φάρο που θα έχει επί της φαλακρής κεφαλής του το περίλαμπρον άγαλμα και θα ειδοποιεί ως φρυκτωρία όλα τα νησιά ότι εδώ στο νησί μας βρέθηκε σε ανασκαφή ο Χάρης ο Λίνδιος, ο οποίος βάλθηκε να μας κουβαλάει φρἀγκα ή μαεδιά.
Το μόνο θέμα που απομένει προς συζήτηση, είναι τίνι τρόπω θα αναζητηθούν προκειμένου να ευρεθούν οι καμήλες για να μας επιστρέψουν τον χαλκό με τον οποίον ήσαν φορτωμένες και να ανακατασκευάσουμε έτσι τα μέζεα (βλέπε Ζουράρις) του Κολοσσού. Πρέπει, λέει, να είναι μπακιρένια τα μέζεα. Πού να χωράει τόσος κόσμος μέσα τους! Εύκολο το ‘χετε;
* Το άρθρο απηχεί στις απόψεις του συντάκτη του.
Πηγή : iPorta.gr
