Χαιρόμαστε που ο κ Χατζημάρκος αντιλαμβανόμενος το λάθος των δηλώσεων του επιλέγει να αυτοδιαψεύδεται.
Τα γεγονότα είναι πολύ απλά και αρκεί μία αναδρομή στις δηλώσεις του επί τέσσερα χρόνια, οι οποίες είναι ακριβώς πανομοιότυπες με την πρόσφατη τοποθέτηση του στην Ε.Ρ.Α Ρόδου. Μπορούμε άλλωστε να του τις υπενθυμίσουμε.
Διαρκώς επιμένει να χαρακτηρίζει μίζερους και γκρινιάρηδες, χωρίς εξαιρέσεις, όσους δεν υιοθετούν το πανηγυρικό αφήγημα των μαζικών αφίξεων, που έχει επιλέξει για να θριαμβολογεί.
Περιλαμβάνει δηλαδή στους χαρακτηρισμούς του και αποδίδει σκοπιμότητες, ΟΛΟΥΣ όσους εκφράζουν τον προβληματισμό τους για την επιβίωση των επιχειρήσεων του τουριστικού κλάδου λόγω χαμηλών τζίρων.
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι οι προ 5νθημέρου, κοινές ανακοινώσεις της Ομοσπονδίας Εμποροβιοτεχνών και των εκπροσώπων επαγγελματιών της Δωδεκανήσου που μιλούν για αριθμολογνεία χωρίς αντίκρισμα για την τοπική αγορά.
Τώρα ο κ Χατζημάρκος προσπαθεί να μας πείσει ότι μιλούσε τσάμπα και ότι δεν αναφερόταν και δεν φωτογράφιζε κανένα επιχειρηματία.
Προσποιείται ότι αγνοούσε τις διαρκείς δημόσιες δηλώσεις αγωνίας και προβληματισμού για την πορεία του τουρισμού , των τοπικών προεδρείων των φορέων και επαγγελματιών.
Ότι οι δηλώσεις του για γκρίνια και μιζέρια αφορούσαν κάποιους άλλους.
Αρέσκεται δηλαδή σε τσάμπα πολιτικές μαγκιές και όταν του ζητούν το λόγο σφυρίζει αδιάφορα και αρνείται να αναλάβει την ευθύνη των λόγων του.
Δεν θέλησε να μας διευκρινίσει βέβαια σε ποιους άραγε ανεπιτυχώς επί 4 χρόνια προσπαθεί να επιβάλει σιωπητήριο, χαρακτηρίζοντας τους ως μίζερους και γκρινιάρηδες.
Ο κ Χατζημάρκος δείχνει ότι δεν αντιλαμβάνεται την θεσμικότητα της θέσης του περιφερειάρχη, τη σημασία του ρόλου του και την υποχρέωση του, να συνδιαλέγεται και όχι να σωφρονίζει δημόσια.
Το δίλημμα στις επόμενες εκλογές είναι απλό και ξεκάθαρο.
Συναινετική και δημιουργική Περιφερειακή αρχή που μιλά με τους φορείς, καταλαβαίνει και αντιλαμβάνεται τις προκλήσεις της καθημερινότητας ή μια από τα ίδια σε μια περιφέρεια χειμερίας νάρκης βυθισμένη στο λάκκο της πολιτικής αυταρέσκειας.
