Ο Αλέξης Τσίπρας στην «Ιθάκη» αποκάλυψε το παρασκήνιο της συνάντησης με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, που έγινε στις 19 Ιουνίου 2015.
Σύμφωνα με τον πρώην πρωθυπουργό, ο Ρώσος πρόεδρος αρνήθηκε να δώσει ακόμη και ένα συμβολικό ποσό στην Ελλάδα, καθώς πίστευε ότι η χώρα ήταν χρεοκοπημένη.
Ακολουθεί το απόσπασμα από το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα:
«Το απόγευμα της ομιλίας μου στο Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης συναντήθηκα με τον Βλαντίμιρ Πούτιν. Αυτή η δεύτερη προσωπική μας συνάντηση υπήρξε πραγματικά σημαντική εμπειρία. Ήμασταν στην αίθουσα μόνο οι δυο μας. Χωρίς τους συμβούλους μας. Κρατήσαμε μόνο έναν μεταφραστή. Αφού του περιέγραψα τις δυσκολίες της διαπραγμάτευσης και μου είπε πόσο γενναία ήταν η μάχη που έδινα, περάσαμε στα πιο δύσκολα. Του ανέπτυξα την κατάσταση και τις σκέψεις μου. Ότι αυτό που επεδίωκα ήταν μια έντιμη συμφωνία με τους εταίρους και είχα ήδη κάνει αρκετά βήματα προς τα πίσω για να την πετύχω. Δεν ήμουν όμως διατεθειμένος και να αφήσω τη χώρα μου στις διαθέσεις των δανειστών. Θα επέμενα ώς το τέλος στην προσπάθεια να βρεθεί ένας έντιμος συμβιβασμός, αλλά μετά από εβδομάδες βασανιστικών διαπραγματεύσεων είχα αρχίσει πια να αμφιβάλλω για τις προθέσεις τους.
Ήθελα λοιπόν να ξέρω πού πατάω. Να μου πει καθαρά ποια ήταν η θέση της Ρωσίας. Και ποια θα ήταν αν, παρά τις δικές μας προσπάθειες, οι διαπραγματεύσεις κατέληγαν σε ναυάγιο. Τι σήμαινε το γεγονός ότι ακόμα και μια συμβολική επένδυση 200-300 εκατομμυρίων σε έντοκα γραμμάτια του Ελληνικού Δημοσίου, η Ρωσία την αρνήθηκε.
Η απάντηση του ήταν όχι απλώς ειλικρινής, αλλά θα έλεγα ωμή. Θα προτιμούσε, μου είπε, εκείνα τα χρήματα που ζητήσαμε να τα έδινε σε ένα ορφανοτροφείο, διότι, αν τα έδινε στην Ελλάδα, θα ήταν σαν να τα πετούσε σε έναν σκουπιδοτενεκέ. Γιατί η Ελλάδα ήταν μια χώρα χρεοκοπημένη και δεν θα σωζόταν με 300 εκατομμύρια ευρώ. Είχε ανάγκη από 300 δισ. και όχι από 300 εκατομμύρια. Η Ρωσία, συνέχισε, είναι μια πλούσια χώρα, αλλά όχι τόσο πλούσια ώστε να μπορεί να ξεπληρώσει το χρέος της Ελλάδας. Εντέλει, κατέληξε, πως θα έπρεπε να φτάσω σε μια Συμφωνία με τους εταίρους μας. “Να τα βρεις με τη Μέρκελ”, μου είπε απλά και καθαρά.
Μου εξήγησε ύστερα, μετά από μικρή σιωπή που έδειξε ότι σκεφτόταν τα λόγια του. “Κοίταξε”, είπε, “θέλω να έχω με την Ελλάδα και ειδικά με τη δική σας Κυβέρνηση μια πολύ καλή σχέση. Αλλά την ίδια στιγμή πρέπει να σου ομολογήσω ότι και με τη Μέρκελ έχω επίσης μια πολύ καλή σχέση. Η Γερμανία είναι μια χώρα με την οποία διατηρούμε ανέκαθεν μια πολύ στενή σχέση, έχουμε αυτή τη στιγμή δύο αγωγούς που μεταφέρουν εκεί φυσικό αέριο. Έχουμε κοινά συμφέροντα. Θέλω να έχω εξαιρετικές σχέσεις με την Ελλάδα και πιστεύω ότι μαζί σας θα κάνουμε πολύ σημαντικά βήματα, και αυτή τη σχέση θα πρέπει να την ενισχύσουμε. Αλλά η Ελλάδα, δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό, ανήκει σε μια άλλη σφαίρα επιρροής”».
