Ένα ποιητικό φιλμικό ταξίδι σε έναν άγνωστο αρχαιολογικό θησαυρό της Ρόδου, την περίφημη Δωρική Κρήνη της Ιαλυσού.
Το ντοκιμαντέρ “Ο Γιώργος Σεφέρης στα χνάρια της Δωρικής Κρήνης” του Γιώργου Τζεδάκη και του Δημήτρη Κόκκινου πέρασε την προκριματική φάση ανάμεσα σε 70 ταινίες και θα εκπροσωπήσει το νησί μας στο διεθνές φεστιβάλ Beyond the Bordors στο Καστελόριζο. Απώτερος στόχος να κάνουμε γνωστό στους Ροδίτες αυτόν τον κρυμμένο θησαυρό της Ρόδου και να ξανανοίξει τις πύλες του μετά απο 40 χρόνια!
Περίληψη Ταινίας:
Τι σημασία μπορεί να έχει για έναν άνθρωπο η επίσκεψη ενός ποιητή σε μια αρχαία κρήνη, ιδίως σε καιρούς που βασιλεύει η παραζάλη και ο αποπροσανατολισμός; Το καλοκαίρι του 1971, λίγους μήνες προτού πεθάνει, ο Γιώργος Σεφέρης θα επισκεφθεί για μια μονοήμερη εκδρομή το νησί της Ρόδου. Κατά την επίσκεψη του αυτή θα ξεναγηθεί από τον φίλο του πεζογράφο Νίκο Κάσδαγλη σε ένα αρχαιολογικό μνημείο εξαιρετικής ομορφιάς, την Δωρική Κρήνη της Φιλερήμου. Η ταινία επιχειρεί, ακολουθώντας τα βήματα του ποιητή, να ανασυνθέσει το ύστατο αυτό βλέμμα του προς το αρχαιοελληνικό κάλλος. Ένα βλέμμα που μας καλεί να αναστοχαστούμε τη σχέση μας με τη δυσβάσταχτη πολιτισμική κληρονομιά που φέρουμε καθώς και με την οργιαστική ομορφιά της φύσης που μας περιβάλει σε τούτο τον κλειστό τόπο που μας έλαχε να ζήσουμε. Ίσως έτσι μπορέσουμε ν’αναμετρηθούμε με τη σειρά μας με «τ’ αρχαία μνημεία και τη σύγχρονη θλίψη».
Summary
Of what importance might be for a man, a poet’s visit to an ancient fountain , especially in times where turmoil and disorientation reign? George Seferis, the poet, visits for only a day the island of Rhodes in the summer of 1971, a few months before he passes away. During his short visit there, he will be guided by his dear friend , the prose writer Nikos Kasdaglis, to an archeological monument of exceptional beauty, that of the Doric Fountain of Filerimos. This short film attempts to render the ultimate gaze of the poet, in his quest, at the ancient Greek glory. A gaze that prompts us to reflect on our connection with the burden of the cultural heritage we bear and the luscious beauty of the nature that surrounds us on this inward/ precluded land we are destined to live. Thus, we might also be able to ponder over “the ancient monuments and the distress of our time”.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ : https://www.facebook.com/dorikikrini/
