«Τὸ εἴχαμε πάρει ἀπόφαση ὅτι ἦταν ἡ τελευταία μας νύχτα. Ἀρχίσαμε νὰ γράφουμε στὰ ροῦχα μας, στὰ παπούτσια μας καὶ σὲ ὅ,τι ἀντικείμενο εἴχαμε ὥστε ἂν τά βρίσκανε νὰ εἶχε κάτι ἡ οἰκογένειά μας».
Ἀκοῦστε τὸ βατραχάνθρωπο ποὺ ἔζησε τὰ γεγονότα τῶν Ἰμίων νὰ περιγράφει συγκινημένος τὶς ἐμπειρίες του ἀπὸ τὶς τελευταῖες ἡμέρες τοῦ Ἰανουαρίου τοῦ 1996. Περιγράφει τὴν μετάβαση τῶν βατραχανθρώπων στὴ μία βραχονησίδα καὶ τὴν ἀπόφασή τους νὰ ὑπερασπιστοῦν τὸ ἑλληνικὸ ἔδαφος μέχρι θανάτου. Ἀναφέρεται στὶς προδοτικὲς ἐντολὲς ποὺ….
ἔλαβαν ἀπὸ τὴν τότε μειοδοτική πολιτική ἡγεσία τῆς χώρας καὶ λυγίζει ὅταν θυμᾶται τὴν ἐπιστροφή του στὴν μονάδα κρατώντας τὴν ἑλληνικὴ σημαία ποὺ τοὺς διέταξαν νὰ τὴν κατεβάσουν από την βραχονησίδα. Τέλος, δὲν μπορεῖ νὰ ξεχάσει ὅλο τὸ πολεμικὸ σκηνικὸ ποὺ εἶχε στηθεῖ στὴν περίμετρο τῶν Ἰμίων, μὲ τοὺς βατραχανθρώπους νὰ μένουν τρεῖς ἡμέρες ἄυπνοι γιὰ νὰ ὑπερασπίσουν τὰ ἑλληνικὰ ἐδάφη.
orthodoxia-ellhnismos.gr
