Σε μία εποχή που οι ανάγκες μεταβάλλονται συνεχώς, δεν είναι δυνατόν το πολιτικό σύστημα, που εδραιώθηκε μετά το 1974 , να παραμείνει αμετάβλητο.
Το σημερινό πολιτικό σύστημα εξάντλησε τα περιθώρια εφαρμογής του και είναι πλέον απαραίτητο να εκσυγχρονιστεί για να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της νέας εποχής , γυρνώντας την πλάτη στα παλαιά κόμματα και εξυπηρετώντας τις νέες απαιτήσεις της κοινωνίας. Τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογικών αναμετρήσεων εξάλλου, αποδεικνύουν στην πράξη αυτή την αναγκαιότητα.
Η εφαρμογή της απλής αναλογικής σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις ( Βουλή, Ευρωβουλή , Αυτοδιοίκηση ) , είναι η εφαρμογή όχι μόνο της κοινής λογικής , αλλά και της κοινωνικής απαίτησης . Είναι λογικό να υπάρχουν αντιδράσεις από τα λεγόμενα παλαιά κόμματα . Το γιατί, είναι αυτονόητο . Η πολιτική τους επιβίωση , μπαίνει πάνω από το συμφέρον του τόπου.
Στο πλαίσιο αυτό, ριζικές αλλαγές της διοικητικής αρχιτεκτονικής πρέπει πλέον να διαχυθούν και στα τρίτα επίπεδα Κεντρικό Κράτος-Περιφέρειες –Δήμοι είναι απαραίτητο, πλέον, να έχουν σαφώς προσδιορισμένες αρμοδιότητες και οικονομικά μέσα. Η ανακατανομή πόρων και αρμοδιοτήτων πρέπει να κατευθύνονται προς τις δύο βαθμίδες της Αυτοδιοίκησης (Περιφέρειες και Δήμοι) και ιδιαίτερα στους Δήμους, έτσι ώστε το πολιτικό σύστημα να γίνεται πιο δημοκρατικό, πιο συμμετοχικό και επιπλέον πιο αποτελεσματικό.
Το μοντέλο του Καλλικράτη, στην πράξη δεν λειτούργησε και δημιούργησε πολλές στρεβλώσεις που αντί να λύσουν προβλήματα, δημιούργησαν περισσότερα καθιστώντας την άσκηση διοίκησης δυσκίνητη και μη φιλική προς τον δημότη.
Ο δημότης περιμένει πράξεις , άμεση παρέμβαση της τοπικής αυτοδιοίκησης , άσκηση και χάραξη πολιτικής με μακροπρόθεσμο ορίζοντα, μακριά από γραφειοκρατικές αγκυλώσεις.
Ο Καλλικράτης , χρειάζεται τροποποίηση σε πολλά επίπεδα. Το γραφειοκρατικό και περίπλοκο θεσμικό του πλαίσιο, η συγκεντρωτική λειτουργία του και ο ασφυκτικός έλεγχος επί των ΟΤΑ είναι θέματα που πρέπει άμεσα να επαναπροσδιοριστούν, ώστε η τοπική αυτοδιοίκηση να καταστεί ανοικτή, κοιτίδα της τοπικής πολιτικής έκφρασης και δράσης
Η απαρχή πρέπει να γίνει από τον τρόπο εκλογής , διατηρώντας τα διοικητικά όρια , στον Δήμο της Ρόδου καθώς κάθε συζήτηση για νέα χάραξη τους, θα είναι καταστροφική για την περιοχή μας.
Όπως, έχω κατ’ επανάληψη προτείνει, η οριοθέτηση δύο διαδοχικών θητειών για τους δημάρχους με τη δυνατότητα να πραγματοποιούν άλλη μία θητεία , με την πάροδο μιας αυτοδιοικητικής περιόδου , είναι απαραίτητη όπως και η εκλογή των δημοτικών συμβούλων με βάση το εκλογικό σύστημα της αναλογικής των υπολοίπων και με βάση τα αποτελέσματα της πρώτης Κυριακής. Οι επαναληπτικές εκλογές στην επόμενη Κυριακή , να διεξάγονται μόνο για την εκλογή του δημάρχου, ανάμεσα στους δύο πρώτους συνδυασμούς, εάν κανένας συνδυασμός δεν συγκέντρωσε την απόλυτη πλειοψηφία του συνολικού αριθμού των εγκύρων ψηφοδελτίων . Μόνο με τον τρόπο αυτό θα εξαλειφθούν καθεστωτικές νοοτροπίες στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και η άσκηση διοίκησης θα περάσει στη νέα εποχή.
Σε μία εποχή που οι ανάγκες μεταβάλλονται , το πολιτικό σύστημα δεν είναι δυνατόν να παραμένει αγκυλωμένο σε παλαιοκομματικές αντιλήψεις και λογικές , που η ίδια η κοινωνία έχει αποβάλει απαιτώντας μεταρρυθμίσεις σε όλα τα επίπεδα. Το μήνυμα της κοινωνίας είναι σαφές και ξεκάθαρο. Κανείς δεν δικαιούται και δεν επιτρέπεται να το αγνοεί.
