Αγαπητέ Δήμαρχε,
Με την παρούσα επιστολή θα ήθελα να σας ενημερώσω για τις τελευταίες εξελίξεις γύρω από το θέμα της εκμετάλλευσης και χρήσης του αιγιαλού και των παραλιών.
Με το πρόσφατα ψηφισθέν νομοσχέδιο (νόμος 4261/2014 και ΦΕΚ 107 Α΄/05.05.2014, άρθρο 172 σελίδα 84), ξενοδοχειακές εν γένει επιχειρήσεις κάμπινγκ ή κέντρα αναψυχής θεωρούνται όμορες προς τον αιγιαλό και την παραλία ακόμα και αν μεταξύ των προβολών που εκκινούν από τις πλάγιες πλευρές της επιχείρησης και του αιγιαλού παρεμβάλλεται δημόσιο κτήμα, εφόσον έχουν ήδη αιτηθεί την ενοικίαση του ή το αιτηθούν εντός δύο μηνών.
Με τον τρόπο αυτό ΟΛΕΣ σχεδόν οι παραθαλάσσιες τουριστικές επιχειρήσεις μετατρέπονται σε όμορες προς τον αιγιαλό και την παραλία αποκτώντας έτσι όλα τα σκανδαλώδη δικαιώματα που τους παρέχουν τα σχέδια νόμου για τον αιγιαλό που βρίσκονται σε διαβούλευση.
Ο κατοχυρωμένος με νόμο δημόσιος και κοινωφελής χαρακτήρας και το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της ελεύθερης πρόσβασης και δωρεάν χρήσης από τους πολίτες του αιγιαλού και της παραλίας τίθεται υπό αίρεση. Σήμερα βρίσκεται σε διαβούλευση 3 σχέδια νόμου τα οποία, δρώντας συμπληρωματικά με την προηγούμενη διάταξη, εφόσον κατατεθούν όπως έχουν από την Κυβέρνηση, δίνουν ουσιαστικά το δικαίωμα σε κάθε ξενοδοχειακή μονάδα ή τουριστική επιχείρηση να έχει τη δική της ιδιωτική παραλία.
Παράλληλα, σε ένα από τα υπό διαβούλευση νομοσχέδια νομιμοποιούνται οι υπάρχουσες αυθαίρετες καταπατήσεις δημόσιας έκτασης, αιγιαλού και παραλίας, ενώ πλέον ο αιγιαλός καθίσταται ιδιωτική περιουσία του δημοσίου, οπότε και μπορεί να τεθούν προς πώληση από το ΤΑΙΠΕΔ παραλίες σε όλη την επικράτεια.
Η κατάσταση δυσκολεύει ακόμα περισσότερο, από το γεγονός ότι η τοπική αυτοδιοίκηση παραμένει εκτός διαδικασίας, καθώς δεν λαμβάνεται υπόψη η δική της γνώμη και πρόταση σε κανένα στάδιο της διαδικασίας.
Συμπληρωματικά, σας διαβιβάζω την τεκμηρίωση για το θέμα της οργάνωσης «Φίλοι της Φύσης», όπως και τους συνδέσμους για τις 3 σχετικές διαβουλεύσεις.
Σας καλώ να θέσετε το ζήτημα προς συζήτηση σε επόμενη συνεδρίαση του Δήμου σας. Το τόσο σοβαρό περιβαλλοντικό και αναπτυξιακό θέμα χρειάζεται συλλογικότητα στη δράση και κάθε πρωτοβουλία σε τοπικό επίπεδο θα ενισχύσει τη φωνή των κατοίκων της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου για την ουσιαστική και θεσμική προστασία του αιγιαλού και της παραλίας.
Με τιμή,
Δημήτρης Γάκης
Βουλευτής Δωδεκανήσου
ΣΥΡΙΖΑ
***
Άποψη της οργάνωσης Φίλοι της Φύσης
Οι παραπάνω νόμοι (συνδυαστικά) κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για το φυσικό και το αστικό περιβάλλον, γιατί και για τα τρία ν/σ νομιμοποιούν την αυθαιρεσία και τους καταπατητές της δημόσιας περιουσίας. Οι υπολογισμοί είναι ότι θα νομιμοποιηθούν 70.000 αυθαίρετες κατασκευές, γεγονός που «επιβραβεύει» όλους όσοι παρανόμησαν μέχρι το 1993.
Ιδιαίτερα για τον αιγιαλό προειδοποιούμε ότι «Αν ψηφιστεί το ν/σ που έχει καταθέσει το Υπουργείο Οικονομικών το νομικό πλαίσιο προστασίας του αιγιαλού αποδυναμώνεται δραματικά». Ο ισχύον ν.2791/2001 για τον Αιγιαλό αποτελούσε ένα φρένο στην καταπάτηση της παραλίας και αποθάρρυνε, κατά κάποιο τρόπο, αυθαιρεσίες και οχλούσες χρήσεις.
Με το νέο ν/σ η κυβέρνηση α) διευκολύνει όλους όσοι έχουν παρανομήσει και αυθαιρετήσει, να νομιμοποιήσουν τις αυθαίρετες κατασκευές, ακόμα και σε καταπατημένες εκτάσεις του δημοσίου!!!β) καταργεί στην πράξη τις ήδη αποδυναμωμένες ελεγκτικές υπηρεσίες του ΥΠΕΚΑ (Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος/ Ε.Υ.Ε.Π. και Ειδική Υπηρεσία Επιθεώρησης και Κατεδάφισης Αυθαιρέτων/ Ε.Υ.Ε.Κ.Α)
Ειδικές διαπιστώσεις:
1. Η περιγραφή «Ο παλαιός αιγιαλός και η παλαιά όχθη ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου και καταγράφονται ως δημόσια κτήματα» (αρ.2 παρ.4) ανατρέπει τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του και κάλλιστα ο αιγιαλός ως «ιδιωτική περιουσία του δημοσίου» το ΤΑΙΠΕΔ δύναται να πουλήσει τμήματά του.
2. Ιδιαίτερα καταστροφικό για το θαλάσσιο τοπίο και τη χρήση του Αιγιαλού είναι το άρθρο με το οποίο «Επιτρέπεται η επιχωμάτωση θαλάσσιου χώρου, για την εξυπηρέτηση επιχειρήσεων που ασκούν σε όμορη με τον αιγιαλό έκταση επιχειρηματική δραστηριότητα τουριστικών μονάδων…» (αρ.13, παρ.5). Η επιχωμάτωση, κοινώς μπάζωμα (επιχωμάτωση) της θάλασσας για την κατασκευή τουριστικών μονάδων είναι απαράδεκτη. Μας γυρνάει περιβαλλοντικά δεκάδες χρόνια πίσω.
3. Ύποπτη και ενδεχομένως αντισυνταγματική είναι η παράγραφος 4 του άρθρου 8: «Νέα οριοθέτηση αιγιαλού. Ο επανακαθοριζόμενος αιγιαλός ή ο προκύπτων παλαιός αιγιαλός σε περιπτώσεις επανακαθορισμού του αιγιαλού σε περιοχές χαρακτηρισμένες ως Τουριστικό Δημόσια Κτήματα, κατά τις διατάξεις των άρθρων 12α και 12γ του ν.δ. 180/1946, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με το άρθρο 2 του α.ν. 827/1948, αποτελεί αυτοδικαίως Τουριστικό Δημόσιο Κτήμα και η διοίκηση και διαχείρισή του ασκείται από τον εκάστοτε αρμόδιο φορέα.» Ο αιγιαλός σύμφωνα με νεώτερους νόμους είναι κοινόχρηστο δημόσιο αγαθό και δεν αποτελεί αυτοδικαίως Τουριστικό Δημόσιο Κτήμα, όπως ίσχυε με προηγούμενες διατάξεις [ν.1948], οι οποίες έχουν καταργηθεί με την θέσπιση αντιθέτων νεωτέρων.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση με το ν/σ απαξιώνεται εντελώς γιατί:
α) Η Επιτροπή καθορισμού οριογραμμών συγκροτείται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης (αρ.4, παρ.1), τα μέλη της οποίας (Επιτροπής) είναι εξαρτώμενα άμεσα ή έμμεσα από την εκάστοτε κυβέρνηση και όχι από την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
β) Ο Υπουργός μπορεί με τη σύμφωνη γνώμη του, χωρίς την έκφραση γνώμη ή της έγκρισης της αυτοδιοίκησης, να «παραχωρεί εκτάσεις» ακόμα και αν «περιλαμβάνονται κηρυγμένοι αρχαιολογικοί χώροι, μνημεία, ιστορικοί τόποι ή προστατευόμενες περιβαλλοντικά περιοχές, τοπία ιδιαίτερου φυσικού κάλλους ή ευπαθή οικοσυστήματα…» (Άρθρο 10, παρ.4)
γ) Παρακάμπτεται η «Επιτροπή Ποιότητας Ζωής» των Δήμων, προβλέπεται από τον Καλλικράτη και έχει την αρμοδιότητα για τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος (άρθρο 74, παρ. 1 Ν.3852/2010). «Η παραχώρηση τμημάτων αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας σε πρόσωπα που εκμεταλλεύονται όμορες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, κατασκηνώσεις (κάμπιγκ) και καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, γίνεται απευθείας, για όσο χρόνο διαρκεί η επιχείρηση ή εκμετάλλευση του καταστήματος και χωρίς τους περιορισμούς της απόφασης της παραγράφου 2, όταν αφορά τμήματα μπροστά από τις επιχειρήσεις ή τα καταστήματα. (Άρθρο 11, παρ.2)
Δυστυχώς το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής/ΥΠΕΚΑ, την ίδρυση του οποίου διεκδίκησαν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, για να υπερασπίσει το φυσικό και το αστικό περιβάλλον, αποδεικνύεται και στην πράξη ότι δεν παίζει τον ρόλο του. Η επιβράβευση της παρανομίας και της αυθαιρεσίας είναι πια κανόνας στην πολιτική του ΥΠΕΚΑ και των συναρμόδιων υπουργείων.
***
Οι διαβουλεύσεις
Δημόσια Διαβούλευση «Ρυθμίσεις κατεχόμενων ακινήτων του Δημοσίου και άλλες διατάξεις»
http://www.opengov.gr/minfin/?p=4738
Δημόσια Διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας»
http://www.opengov.gr/minfin/?p=4692
Δημόσια Διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Επίλυση ιδιοκτησιακών διαφορών μεταξύ Δημοσίου και ιδιωτών»
http://www.opengov.gr/minfin/?p=4756
***
