Και κάπως γρήγορα, δίχως να καταλάβεις πως πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι, τρεις ζεστοί μήνες, φτάσαμε στα τέλη του Σεπτέμβρη …. Σήμερα μαζεύτηκαν τα πρώτα σύννεφα πάνω από την όμορφη πόλη της Ρόδου και τα ξημερώματα έπεσε η πρώτη βροχή… Μας βρήκε στους δρόμους με σαγιονάρες και αμάνικα μπλουζάκια… Και έτσι ξαφνικά, άδειασαν οι δρόμοι από τον κόσμο, τα τραπέζια στις εξωτερικές αυλές των μαγαζιών έμειναν με τα ποτήρια να γεμίζουν νερό της βροχής…
Έτσι έρχεται το φθινόπωρο, απροειδοποίητα και σου ταράζει την ανεμελιά του καλοκαιριού… Και κάπου στον ουρανό αν κοιτάξεις πέρα μακρυά στο απέραντο γαλάζιο , βλέπεις και τον Οκτώβρη να σου χαμογελάει υπομονετικά για να έρθει να ρίξει λίγο παραπάνω γκρίζο στην καθημερινότητα σου…
Είναι το φθινόπωρο που φέρνει τη μελαγχολία; Το ξαφνικό σκοτείνιασμα στον ουρανό που κρύβει τον ήλιο; Η δροσιά που χαϊδεύει τα γυμνά σου χέρια; Το ότι ανοίγεις την ντουλάπα να βγάλεις τα πρώτα μακρυμάνικα μπλουζάκια; Τα κλειστά παπούτσια που βάζουν στην άκρη τα πέδιλα και τις παντόφλες με τα ζωηρά χρώματα;
Μαζί με το φθινόπωρο ξυπνάει η νοσταλγία για όλα αυτά που δεν έζησες το καλοκαίρι, σε μια εποχή γεμάτη ένταση, ζωντάνια, άφθονη χαρά και αισιοδοξία. Ή για όλα αυτά που έζησες και δεν σου χάραξαν στη ψυχή την πραγματική ευτυχία. Φεύγουν μαζί του τα γλυκά μεθύσια, στην παραλία με τον ήλιο να σε καμαρώνει, οι ατέλειωτες νυχτερινές βουτιές στη θάλασσα, οι αμέριμνες βόλτες εκεί στην μοναδικής ομορφιάς πλατεία του Ευαγγελισμού, με τα ελαφάκια να σου χαμογελούν…
Κλείνει το παράθυρο και όπως σφραγίζει, κλειδώνονται και οι σκέψεις σου στο δροσερό πια δωμάτιο. Γιατί το φθινόπωρο σε κάνει να ξεχνάς όλα αυτά που σου λείπουν; Τους ανθρώπους που θα ήθελες να σε πάρουν αγκαλιά και να κοιτάτε από το παράθυρο την πρώτη βροχή… Αυτούς με τους οποίους επιθυμείς μια βόλτα με το αμάξι και ένα ζεστό καφέ στο χέρι… Όλους αυτούς που δυστυχώς δεν είναι κοντά σου… Η θύμηση τους έρχεται συντροφιά με την πρώτη συννεφιά του Φθινοπώρου…
Η ιδιαίτερη αυτή μυρωδιά της πρώτης βροχής, είναι προμήνυμα για μια νέα αρχή που πρέπει να κάνεις μαζί με την εποχή που αλλάζει… Μαζί με το ξεκαθάρισμα στα καλοκαιρινά, ξεκαθαρίζεις και να συναισθήματα σου…
Και ποιος ο καλύτερος τρόπος να το κάνεις αυτό στη Ρόδο, αν δεν πας μια βόλτα εκεί που το κύμα έχει ασπρίσει στην ακροθαλασσιά και τα νερά σκούρυναν από το βαθύ τιρκουάζ σε μπλε ναυτικό; Να… κλείσε τα μάτια και άσε το δροσερό αεράκι που ανεμίζει τα μαλλιά να σε βοηθήσει να καλωσορίσεις το φθινόπωρο…. Είναι γλυκιά η μελαγχολία του φθινοπώρου…
Ανδριάνα Κυπραίου
