Το Νομοσχέδιο για τη Διοικητική Μεταρρύθμιση έρχεται για να άρει τις αδικίες του μνημονίου

Τελικά, σήμερα έγινε η αποκάλυψη για τους κυρίους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης: Αποδεικνύεται ότι όλες οι απολύσεις, όλα τα αντιλαϊκά μέτρα της προηγούμενης περιόδου δεν ήταν τροϊκανής έμπνευσης, αλλά αποτέλεσμα της δικής τους νεοφιλελεύθερης εμμονής.
Το ξέρουμε ότι η δική τους πολιτική αντίληψη επιβάλει την πλήρη αποδόμηση του Κράτους, όμως, δεν θα τους κάνουμε τη χάρη. Ο λαός στις 25 Ιανουαρίου, μας επέβαλε να αποκαταστήσουμε τις αδικίες και να φέρουμε πραγματικές μεταρρυθμίσεις σε αυτό το Κράτος.
Έρχομαι στη συζήτηση επί του σχεδίου νόμου για τον Εκδημοκρατισμό της Δημόσιας Διοίκησης. Το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα, θα μου επιτρέψετε να πω, ότι είναι το πρώτο της Κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας που χτυπά τον πυρήνα των μνημονιακών πολιτικών που ασκήθηκαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Εάν οι δύο προηγούμενοι νόμοι που έχουν ήδη ψηφιστεί, ήρθαν να θεραπεύσουν τις πληγές του μνημονίου, αυτό το νομοσχέδιο έρχεται για να άρει τις αδικίες του μνημονίου και ταυτόχρονα να δώσει μια νέα αντίληψη για τη Δημόσια Διοίκηση. Είναι ένα νομοσχέδιο που στον πυρήνα της φιλοσοφίας του, έρχεται να αντιμετωπίσει τις παθογένειες της Δημόσιας Διοίκησης, σε ό,τι αφορά τις σχέσεις διοίκησης-διοικούμενου και ταυτόχρονα, να περιορίσει την αλόγιστη γραφειοκρατία που διέπει το σύνολο των Δημοσίων υπηρεσιών. Για πρώτη φορά αναγνωρίζεται επί της ουσίας το ηλεκτρονικό έγγραφο και γίνεται αποδεκτό από τη Διοίκηση. Έπρεπε να φτάσουμε στο 2015 για να γίνει αυτή η αυτονόητη αποδοχή, πραγματικότητα.
Προς την ίδια κατεύθυνση, της απλοποίησης δηλαδή, των ηλεκτρονικών συναλλαγών του πολίτη, είναι η ενοποίηση των πληροφοριακών συστημάτων του Δημοσίου και η καθιέρωση της ηλεκτρονικής κάρτας του πολίτη. Ουσιαστική είναι και η καθιέρωση της ηλεκτρονικής θυρίδας στην ιστοσελίδα «ΕΡΜΗΣ», όπου ο κάθε χρήστης μπορεί να έχει πρόσβαση στο σύνολο των ηλεκτρονικών πιστοποιητικών του και να τα θέτει, κατ’ επιλογή του, στη διάθεση όλων των δημοσίων φορέων με τους οποίους συναλλάσσεται.
Πράγματα αυτονόητα. Πράξεις μείωσης του κόστους της γραφειοκρατίας, τόσο απλές που, όμως, κανείς δεν έβαλε σε εφαρμογή στο πλαίσιο μιας πραγματικής μεταρρύθμισης στο Δημόσιο. Θα μου πείτε, γιατί; Γιατί για τις προηγούμενες κυβερνήσεις, μεταρρύθμιση σήμαινε απολύσεις και διαθεσιμότητες. Γιατί η μόνη μεταρρύθμιση που μπόρεσαν να διανοηθούν, ήταν η πλήρης απορρύθμιση του Κράτους και όποιος συνδικαλιστικός φορέας σήκωνε κεφάλι, του το «έκοβαν» με την αντισυνταγματική εφαρμογή του μέτρου της πολιτικής επιστράτευσης.
Κατά την άποψή μου, είναι απολύτως ορθό, ότι το νομοσχέδιο ξεκινά την εισαγωγή μέτρων εκδημοκρατισμού και εξορθολογισμού της Διοίκησης, επαναρυθμίζοντας τον θεσμό της επίταξης προσωπικών υπηρεσιών, ούτως ώστε να μη χρησιμοποιείται ως απεργοσπαστικός μηχανισμός.
Το δεύτερο κεφάλαιο του νομοσχεδίου, αποκαθιστά την αυτονόητη αρχή του τεκμηρίου της αθωότητας στη Δημόσια Διοίκηση, που μέσα από την μνημονιακή λαίλαπα χάθηκε. Είναι αδιανόητο κάποιος υπάλληλος να τίθεται σε αργία ή ακόμα και να απολύεται, μόνο με την παραπομπή του για πειθαρχικό αδίκημα. Αυτή τη προφανή αδικία έρχεται να επανορθώσει το υπό κρίση νομοσχέδιο.
Μια ακόμα σημαντική παρέμβαση του νομοσχεδίου, είναι η επιτάχυνση των διαδικασιών πρόσληψης εποχικού προσωπικού. Ιδίως εμείς που είμαστε από τουριστικές περιοχές, έχουμε βιώσει πολλές φορές οι εποχικοί υπάλληλοι, που υποτίθεται ότι πρέπει να προσληφθούν για τις ανάγκες του καλοκαιριού, να προσλαμβάνονται τον Σεπτέμβριο. Ακόμα περισσότερο έχουμε πληρώσει ακριβά, για παράδειγμα, το γεγονός ότι οι δασοπυροσβέστες ποτέ δεν προσλήφθηκαν στην ώρα τους.
Από τις σημαντικές ρυθμίσεις που εισάγει αυτό το νομοσχέδιο είναι η αποκατάσταση των αδικιών που έγιναν από τις μνημονιακές κυβερνήσεις. Είναι η αποκατάσταση χιλιάδων υπαλλήλων σε διαθεσιμότητα και απολυμένων που είδαν τη ζωή τους να αλλάζει σε ένα βράδυ. Είναι οι καθηγητές των ΕΠΑΛ, οι σχολικοί φύλακες, οι Δημοτικοί Αστυνομικοί που αναγκάστηκαν να αναθεωρήσουν τη ζωή τους για να ικανοποιηθούν τα καπρίτσια της τρόικας. Όμως, είναι και άλλοι εργαζόμενοι σε φορείς του ευρύτερου Δημόσιου τομέα, που μέσα στη μνημονιακή παράνοια και τη γενικευμένη αντίληψη της διάλυσης του Κράτους, βρέθηκαν στο σπίτι τους. Αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να τις αντιμετωπίσουμε, κ. Υπουργέ, στα πλαίσια αυτού του νομοσχεδίου