Γράφει η Παιδοψυχολόγος Παυλίδη Σοφία
Είναι αλήθεια ότι ο ερχομός ενός δεύτερου παιδιού σε μια οικογένεια αποτελεί ένα σημαντικό γεγονός για όλα τα μέλη της, και ιδιαίτερα για το πρωτότοκο παιδί , το οποίο καλείται να προσαρμοστεί με την ιδέα ότι πλέον θα πρέπει να μάθει να μοιράζεται την προσοχή και την φροντίδα των γονιών του με ένα αδελφάκι.
Το πρωτότοκο παιδί πρέπει να προετοιμαστεί από τους γονείς του κατάλληλα για την έλευση του καινούριου μωρού και να του δοθεί ο χρόνος να αποδεχτεί ψυχικά το γεγονός που θα αλλάξει τα δεδομένα της οικογένειας και κατ’επέκταση και τη δική του ζωή.
Ανεξάρτητα, λοιπόν, από την ηλικία του παιδιού, θα πρέπει οι γονείς να του μιλήσουν για τα στάδια που θα επακολουθήσουν: ότι δηλαδή η κοιλιά της μαμάς θα μεγαλώνει σιγά-σιγά, όταν θα είναι η ώρα θα πάει στο νοσοκομείο όπου εκεί θα την βοηθήσουν οι γιατροί και οι νοσοκόμες να γεννήσει, η επιστροφή της στο σπίτι θα γίνει μετά από λίγες μέρες μαζί με το καινούριο μωράκι. Το μεγάλο παιδί πρέπει να ακούσει ότι το μωρό θα χρειάζεται τους γονείς να το φροντίζουν για να μεγαλώσει, έτσι ακριβώς όπως φρόντιζαν και εκείνον όταν ήταν στην ηλικία του. Και ακόμα, ότι ενώ αρχικά το αδελφάκι του μπορεί να είναι πολύ μικρό και δεν θα μπορεί να παίξει μαζί του, όταν μεγαλώσει θα έχουν ο ένας τον άλλο για παρεούλα στο παιχνίδι, και μάλιστα σαν μεγαλύτερος θα μπορεί να του μαθαίνει διάφορα ωραία καινούρια πράγματα!
Βέβαια, ανεξάρτητα από το πόσο καλά έχετε προετοιμάσει το παιδί σας για την έλευση του νέου μωρού στην οικογένεια, η ζήλια είναι ένα συναίσθημα που μπορεί πάραυτα, να το βιώσει. Όταν έρχεστε αντιμέτωποι με τέτοια συναισθήματα καλό είναι να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα σημεία:
– Δείξτε κατανόηση για τα συναισθήματα του μεγαλύτερού σας παιδιού, δηλαδή πείτε του πως καταλαβαίνεται ότι θα προτιμούσε να μην χρειαζόταν να μοιράζεται με κανέναν άλλο τα αγαπημένα του πρόσωπα. Υπενθυμίστε του όσο συχνά χρειάζεται ότι δεν έχει χάσει καθόλου από την αγάπη που ένιωθε η μαμά για τον ίδιο, απλά για το πρώτο διάστημα, ο χρόνος της ίσως να είναι πιο περιορισμένος μέχρι να μεγαλώσει λίγο το καινούριο μωρό.
– Αφιερώστε κάποιο χρόνο αποκλειστικά για το πρωτότοκο παιδί σας κάνοντας μια δραστηριότητα που το ευχαριστεί και ενθαρρύνεται και άλλα μέλη της ευρύτερης οικογένειας να κάνουν το ίδιο.
– Μην αποφεύγεται να εκδηλώνεται την αγάπη ή την τρυφερότητά σας προς το καινούριο μωρό επειδή είναι μπροστά το μεγαλύτερο αδελφάκι, διότι έτσι δεν τον βοηθάτε να αποδεχτεί την πραγματικότητα, ότι δηλαδή τώρα υπάρχει και άλλο ένα παιδάκι που η μαμά και ο μπαμπάς αγαπάνε εξίσου με εκείνον.
– Οριοθετήστε άμεσα και μην επιτρέπετε στο παιδί να εκδηλώνει ακραίες μορφές ζήλιας προς το αδελφάκι του (να το χτυπάει, να το δαγκώνει, κ.ά). Επιτρέψτε του όμως να εκδηλώσει τα συναισθήματα αντιζηλίας που αισθάνεται με τα λόγια και με έμμεσους τρόπους ( π.χ μέσα από το παιχνίδι του ή τη ζωγραφιά του) που θα τον βοηθήσουν να τα εκτονώσει.
– Δείξετε υπομονή. Η αδελφική ζήλια είναι ένα συναίσθημα που θέλει το χρόνο του για να υποχωρήσει. Το παιδί σας θα καταφέρει σιγά-σιγά να ξεπεράσει τη ζήλια του, εφόσον το βοηθήσετε να καταλάβει ότι κάθε παιδί είναι ξεχωριστό μέσα σε μια οικογένεια και πως δεν έχει λόγο να φοβάται πως κάποιος άλλος θα απειλήσει την θέση του στο σπίτι σας και στην καρδιά σας.
