«Το παιδί μου είναι ντροπαλό. Πώς μπορώ να το βοηθήσω;» γράφει η παιδοψυχολόγος Παυλίδη Σοφία, MSc

Γράφει η παιδοψυχολόγος Παυλίδη Σοφία, MSc

Χαρακτηρίζοντας ένα παιδί ως ντροπαλό, συνήθως εννοούμε ότι το συγκεκριμένο παιδί εμφανίζει στοιχεία αμηχανίας, δειλίας και διστακτικότητας στις σχέσεις με τους γύρω του. Είναι το παιδί που από μόνο του δεν θα πάρει την πρωτοβουλία για κοινωνική επαφή και αλληλεπίδραση, αλλά και όταν εκτεθεί σε μια κοινωνική περίσταση, δεν θα ανταποκριθεί σε αυτήν ικανοποιητικά για την ηλικία του.

Σε μικρές ηλικίες, η ντροπή είναι κάτι που θεωρείται φυσιολογικό χαρακτηριστικό στην συμπεριφορά των παιδιών, και δεν θα πρέπει να ανησυχεί τους γονείς, διότι τις περισσότερες φορές αυτή ξεπερνιέται σε μεγάλο βαθμό όσο το παιδί ωριμάζει συναισθηματικά.

Βέβαια, ανεξάρτητα από την ηλικία, θα υπάρχουν κάποια παιδιά που θα είναι πάντα λιγότερο κοινωνικά και εξωστρεφή από άλλα, οι λεγόμενοι εσωστρεφείς χαρακτήρες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχουν κάποιο πρόβλημα.

Η ντροπή και η συστολή ενός παιδιού για να χαρακτηριστεί ως πρόβλημα, πρέπει να είναι έντονη, να διαρκεί πολύ, και εμφανίζεται στις περισσότερες κοινωνικές δραστηριότητές του, να ενοχλεί το ίδιο το παιδί και να επηρεάζει αρνητικά διάφορους τομείς της ζωής του.

Τι μπορεί να κάνει ο γονιός για να βοηθήσει το ντροπαλό παιδί του;

-Είναι σημαντικό οι γονείς να μην κοροϊδεύουν ούτε να επικρίνουν το παιδί τους για την ντροπαλότητά του. Καλύτερα αγνοείστε τις συμπεριφορές που εκφράζουν κοινωνική αναστολή και μην θυμώνετε μαζί του όταν δείχνει ντροπή, γιατί κάτι τέτοιο αυξάνει το άγχος του παιδιού, και έτσι «κλείνεται» περισσότερο στον εαυτό του.

-Αποφεύγετε την σύγκριση της συμπεριφοράς του παιδιού με αυτήν των αδελφών του ή άλλων παιδιών.

-Χρησιμοποιήστε συχνά τον έπαινο για να ενισχύσετε τα θετικά χαρακτηριστικά του και την αυτοπεποίθησή του.

-Δώστε στο παιδί την ευκαιρία και την δυνατότητα για κοινωνικές δραστηριότητες. Θα ήταν καλό να φέρνετε το παιδί σε επαφή με ομάδες δύο ή τριών παιδιών, και σταδιακά σε μεγαλύτερες ομάδες παιδιών, από την γειτονιά, το σχολείο ή και άλλου τύπου δραστηριότητες (προσκοπισμός, αθλητικά σωματεία, παιδικές χορωδίες, κατασκηνώσεις, δημιουργική απασχόληση). Επίσης, βοηθάει πολύ ένα ντροπαλό παιδί, όταν έχει όλη η οικογένεια ένα δραστήριο κοινωνικό πρόσωπο, ώστε να αποτελείτε για αυτό πρότυπα προς μίμηση.

Μην περιμένετε ότι το παιδί σας θα γίνει από την μια μέρα στην άλλη κοινωνικό. Μια τέτοια προσδοκία δεν είναι ρεαλιστική. Δώστε του χρόνο. Επίσης, μην διστάζετε να αναζητήστε έγκαιρα βοήθεια από έναν παιδοψυχολόγο εάν το πρόβλημα παραμένει και φαίνεται σοβαρό.

Pin It on Pinterest