Σύμφωνα με την ιστοσελίδα Ellines.com, η γκαλερί Royal Athena στην Νέα Υόρκη είχε θέση προς πώληση τμήμα μαρμάρινης ρωμαϊκής σαρκοφάγου που αναπαριστά μάχη μεταξύ Ελλήνων και Τρώων. Το αρχαίο αυτό αντικείμενο προερχόταν από την παράνομη συλλογή του Ιταλού αρχαιοκάπηλου Gianfranco Becchina που είχε κατασχεθεί από τις ιταλικές και ελβετικές αρχές. Κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, η σαρκοφάγος, που είχε κλαπεί από την Ελλάδα, κατέληξε σε μία από τις μεγαλύτερες γκαλερί αρχαιοτήτων στον κόσμο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Becchina έχει ήδη καταδικαστεί σε Ιταλία και Ελλάδα για αποδοχή και διακίνηση κλεμμένων αρχαιοτήτων, ενώ δεκάδες αντικείμενα από την συλλογή του έχουν ταυτιστεί και επαναπατριστεί στην Ιταλία και την Ελλάδα. Την ίδια στιγμή, δεν είναι λίγες οι φορές που η γκαλερί Royal Athena έχει αναμειχθεί σε τέτοιου είδους υποθέσεις και στο παρελθόν έχει αναγκαστεί να παραδώσει στις αρχές αρχαία αντικείμενα. Για το περιστατικό έχουν ενημερωθεί η Ελληνική Αστυνομία, η INTERPOL και ο ειδικός εισαγγελέας της Νέας Υόρκης.
Υπενθυμίζουμε ότι τον Ιούλιο ο κ. Τσιρογιάννης είχε απασχολήσει για μια ακόμα φορά τις αρχές, όταν σταμάτησε την πώληση ενός μελανόμορφου αμφορέα του 5ου αιώνα πΧ που βρισκόταν στον κατάλογο δημοπρασίας του Οίκου Christie’s. Ο Έλληνας Αρχαιολόγος έχει αφιερώσει την ζωή του στην αναζήτηση κλεμμένων αρχαιοτήτων και έχει παρουσιαστεί ουκ ολίγες φορές στην ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ.
Από μουσεία έως γκαλερί -όπως αυτή στην Ελβετία όπου εντόπισε μια μαρμάρινη ταφική λήκυθο- είναι άπειρα τα αρχαία που βρίσκει και εντοπίζει ο διακεκριμένος αυτός επιστήμονας που λάτρευε την Αρχαιολογία από μικρός. Από τότε δηλαδή που οι γονείς του τού έδειξαν ασπρόμαυρες φωτογραφίες από τις εφημερίδες της εποχής (του 1977) -και ο ίδιος δεν ήταν καν σε ηλικία να καταλάβει- με εντυπωσιακά ευρήματα της Βεργίνας. Το τετράχρονο παιδί εντυπωσιάστηκε για πάντα και θέλησε να μπει στον υπέροχο αυτό κόσμο. Οι ίδιοι είναι που τον έκαναν να πιστέψει ότι πρόκειται για κάτι πανέμορφο και δημιουργικό – και ίσως αυτό είναι το μόνο που μπορεί να περιμένει κανείς από δυο γονείς που λέγονται Περικλής και Αθηνά. Αυτοί του εμφύσησαν την αγάπη για τον αρχαίο κόσμο και τους αμέτρητους θησαυρούς του.
Μεγαλώνοντας και έχοντας διαβάσει αμέτρητα βιβλία για μύθους της αρχαιότητας και γνωρίζοντας καλά Ιστορία, ο φιλόδοξος εραστής της Αρχαιολογίας πέρασε στο πανεπιστήμιο, απ’ όπου αποφοίτησε το 1998.
Ολο τον καιρό της φοίτησής του, όμως, δεν σταμάτησε να δουλεύει ως εργάτης στις ανασκαφές στα Γλυκά Νερά, ενώ το 2000 τον προσέλαβαν και επίσημα ως συμβασιούχο στην Αρχαία Αγορά. Τον περίμενε όμως ο Στρατός, με το πάθος για την Αρχαιολογία να είναι η παρηγοριά του ακόμα και εκείνες τις δύσκολες μέρες – ή μάλλον ήταν τρόπος ζωής. Χαρακτηριστικό είναι το περιστατικό με την άσκηση που είχαν διατάξει τότε στους αξιωματικούς όπως εκείνος, όπου προβλεπόταν να καταλάβουν κάποια υψώματα στην Κρήτη. Και ενώ λοιπόν όλοι έτρεχαν και σκαρφάλωναν προς το οχυρό, αυτός είχε μείνει στη βάση του και συνέλεγε αρχαία! Τα κεραμεικά του ευρήματα τα δήλωσε στην Εφορεία Ηρακλείου, αλλά ακόμα και σήμερα δεν γνωρίζει αν ακολούθησε ανασκαφή στο συγκεκριμένο σημείο. Στην πορεία βρήκε και άλλα και για να τον επιβραβεύσουν του πρότειναν μια θέση στην τοπική Εφορεία. Απολύθηκε από το Στρατό και κάποια χρόνια αργότερα ζήτησαν τη συμβολή του για μια έρευνα έξω από ένα μοναστήρι στα Μέγαρα, όπου η Αστυνομία είχε εντοπίσει παράνομες αρχαιότητες.
Από τότε άρχισε η καριέρα του ως διώκτη αρχαιοτήτων, που τον έφερε κοντά στις πιο πολύκροτες υποθέσεις αρχαιοκαπηλίας όπως αυτή των Σάιμς – Μιχαηλίδη και ενός κυκλώματος που απλώνει τα δίχτυα του σε κορυφαία μουσεία σε ολόκληρο τον κόσμο – και σε ανθρώπους της υψηλής κοινωνίας. Ευτυχώς, σε αντίθεση με το ελληνικό κράτος που δεν φρόντισε να αξιοποιήσει κατάλληλα τον Τσιρογιάννη προς όφελός του, το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ δείχνει να εκμεταλλεύεται απόλυτα τις γνώσεις και την πείρα του.
Ο βρετανικός Τύπος ζητάει τη γνώμη του σε ανάλογα θέματα κι εκείνος μένει να εξηγεί πώς ένας Ελληνας προερχόμενος από μια χώρα όπου η αρχαιοκαπηλία αποτελεί χρόνια μάστιγα οργανώνει τον αγώνα για τον εντοπισμό των χαμένων αρχαιοτήτων από τη Γηραιά Αλβιώνα. Και να πεις ότι δεν του λείπει η πατρίδα: πάντα αναφέρεται με αγάπη στα μέρη όπου εργάστηκε και αγάπησε. Οσο για το τι νοσταλγεί περισσότερο από τη χώρα μας, αναφέρει δύο πράγματα: «Το λευκό του μαρμάρου και το γαλανό του Αιγαίου».
Πηγή : ellines.com
