“Μοναχικές νύχτες” – Γράφει ο Γιώργος Χατζηδιάκου

Μοναχικές οι νύχτες
Στο μπαλκόνι
Μοναχική καρδιά
Γράμματα που έγραψε
ιστορίες που έπλασε
Μα ποτέ δε κράτησε
Δεν τα έστειλε
σελίδες σκόρπιες
σελίδες σκισμένες
σελίδες πεταμένες

Είναι δύσκολες
Οι μοναχικές νύχτες
στο μπαλκόνι
όταν βλέπει
ανθρώπους πιασμένους χέρι χέρι
μια αγκαλιά
ένα παθιασμένο φιλί
ζηλεύει
το γράφει
μα σκίζει τις σελίδες ,
αφήνει τον αγέρα να τις πάρει
δε θα τις δώσει
όχι
όχι αυτές
δύσκολες οι ώρες
οι μοναχικές
όταν προσπαθεί
μέσα της να δει
τι θέλει;
Τι δεν θέλει
Ο πόνος θεριεύει
Πόνος που δεν ήξερε
Ένα σφίξιμο στο στομάχι
Το χτύπημα της καρδιάς τρελό
Πονά μα δε το δείχνει

Πόσο θα ήθελε να ήταν εδώ

Είναι δύσκολες οι νύχτες
Στο Μοναχικό της μπαλκόνι
Δύσκολο
να πεις πως Αγαπάς
Ναι σ΄ Αγαπώ
Γράμματα που έγραψε
Γράμματα που έσκισε
Που πέταξε
Ποτέ να μη τα στείλει
Αναπολεί
Θρηνεί
Μια χαμένη μέρα
Ένα χαμένο αύριο
Μια χαμένη στιγμή
Δύσκολες
οι Μοναχικές νύχτες στο μπαλκόνι

Γιώργος Χατζηδιάκου

Pin It on Pinterest