Ομιλία Γιώργου Υψηλάντη, στην Γ.Σ. της ΠΕΔ Νοτίου Αιγαίου

Αγαπητές συναδέλφισσες, αγαπητοί συνάδελφοι,

Πήρα την απόφαση να καταθέσω μεμονωμένη υποψηφιότητα για το Δ.Σ. της Ένωσής μας, αλλά και για τη Γ.Σ. της ΚΕΔΕ για ένα και μόνο λόγο.

Είναι καιρός πια να αλλάξει η λογική  εκλογής των εκπροσώπων μας στο συνδικαλιστικό όργανο των ΟΤΑ της Περιφέρειας μας, αλλά και στην ΚΕΔΕ. Δεν μπορεί κριτήριο μας να είναι οι τοπικιστικές ισορροπίες και τα διακομματικά παζαρέματα. Δεν μπορεί κριτήριό μας να είναι οι προσωπικές φιλοδοξίες κάποιων που θέλουν να βρίσκονται πιο κοντά στα κέντρα λήψης αποφάσεων, προκειμένου να τα χρησιμοποιούν προς όφελος προσωπικών στρατηγικών ή των μεμονωμένων δήμων που εκπροσωπούν. Μπουχτίσαμε μ’ αυτά και είδαμε που οδήγησαν την τοπική αυτοδιοίκηση. Δυστυχώς δεν φαίνεται να τα έχουμε ξεπεράσει.

Η τοπική αυτοδιοίκηση βρίσκεται σήμερα, σε μια από τις χειρότερες περιόδους της ιστορίας της. Είναι παγιδευμένη σ’ ένα ασφυκτικό θεσμικό δίχτυ λειτουργίας που συνθέτουν ο Καλλικράτης και τα μνημόνια. Σύντομα για όσους δεν το έχουν αντιληφθεί, κωδικοποιείται προς το χειρότερο, με τον ήδη έτοιμο για ψήφιση Ενιαίο Κώδικα Αυτοδιοίκησης.

Υφίσταται το ξήλωμα δομών λειτουργίας της, την αποψίλωση της από προσωπικό και κυρίως την οικονομική αφαίμαξή της από τους αναγκαίους πόρους για την υλοποίηση των πολιτικών της.

Παράλληλα, δημόσια περιουσιακά στοιχεία που θα μπορούσε να αξιοποιήσει για άντληση πρόσθετων πόρων προς όφελος των δημοτών και την τοπική ανάπτυξη, ξεπουλιούνται από το ΤΑΙΠΕΔ έναντι πινακίου φακής.

Την ίδια ώρα η κοινωνία -οι δημότες μας δηλαδή-, χειμάζεται από την πιο βαθιά οικονομική και ανθρωπιστική κρίση που γνώρισε ο τόπος. Οι ακραίες συνέπειες της, έχουν κάνει την εμφάνισή τους ακόμα και στην κατά τα άλλα «πλούσια» περιφέρεια του Νοτίου Αιγαίου. Τα παιδιά μας παίρνουν μαζικά τις στράτες της ξενιτιάς κι ο τόπος αποστερείται από μια ολόκληρη γενιά που θα αποτελούσε την εγγύηση για το αύριο των νησιών μας.

Το κριτήριο επιλογής λοιπόν των εκπροσώπων στο συνδικαλιστικό μας όργανο, δεν μπορεί να είναι άλλο από την πολιτική που εκφράζουν. Και κυρίως τη θέληση και τη διάθεση τους να αγωνισθούν για την υλοποίηση αυτής της πολιτικής.

Η τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει ν’ αλλάξει ρότα. Δεν μπορεί να συνεχίσει να είναι ο διακονιάρης έξω από τις πόρτες των υπουργικών γραφείων. Δεν μπορεί να είναι το δεκανίκι υλοποίησης της πολιτικής της κυβέρνησης, που περιέκοψε το ΠΔΕ και τη ΣΑΤΑ από το 1,2 δις του 2009 στα 180 εκατομμύρια του 2014, της κυβέρνησης που περιέκοψε τους ΚΑΠ κατά 60%. Δεν μπορεί να είναι ο καλός δήθεν διαχειριστής στα ψίχουλα που της άφησαν, όπως μας προέτρεψαν πολλοί εδώ μέσα.

Πρέπει να χαράξει και να εξειδικεύσει πολιτικές, βάζοντας τις δικές της προτεραιότητες. Να παλέψει και να συγκρουσθεί γι’ αυτές.

Κι αυτές οι πολιτικές συνοψίζονται στους παρακάτω άξονες:

  • Υπεράσπιση των κοινωνικών παροχών που απαιτούνται για την κοινωνική συνοχή και την απόκρουση του αποκλεισμού των αδύναμων και ευαίσθητων ομάδων συμπολιτών μας, εξαιτίας της ανθρωπιστικής κρίσης που βιώνουμε ως χώρα.
  • Υπεράσπιση της δημόσιας περιουσίας, των δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών από την εκποίησή τους σε ιδιωτικά συμφέροντα. Αξιοποίησή τους, με όρους δημόσιου συμφέροντος προς όφελος των δημοτών και της ανάπτυξης του τόπου.,
  • Προστασία του φυσικού πλούτου και του περιβάλλοντος, που αποτελούν το συγκριτικό πλεονέκτημα των νησιών μας.
  • Κατάργηση του ασφυκτικού μνημονιακού πλαισίου λειτουργίας των Δήμων και αντικατάστασή του, μ’ έναν πραγματικό και ουσιαστικό Αυτοδιοικητικό Κώδικα, που θα κατοχυρώνει την προβλεπόμενη από το σύνταγμα, αυτοτέλεια των Δήμων στη διαχείριση των τοπικών υποθέσεων. Που επιπλέον θα βάζει τα θεμέλια ισόρροπης ανάπτυξης όλων των ΟΤΑ, αίροντας ενδοπεριφερειακές ανισότητες και δίνοντας τα εφόδια στους μικρούς δήμους να ακολουθήσουν τον βηματισμό των μεγάλων.
  • Κατοχύρωση της οικονομικής αυτοτέλειας των Δήμων, με θεσμοθετημένους πόρους κι όχι με επαιτεία των Δημάρχων στην πόρτα κάθε Υπουργού και τις γνωστές ευνοιοκρατικές πρακτικές των «δικών» μας σε βάρος των υπολοίπων. Πολλοί εδώ μέσα, βολεύτηκαν στο παρελθόν μ’ αυτές τις πρακτικές. Ήρθε όμως η ώρα που τις λούστηκαν. Ελπίζω να πήραμε τα μαθήματά μας.
  • Κατάργηση του Οικονομικού Παρατηρητηρίου και των άνευ ουσίας γραφειοκρατικών ελέγχων.
  • Μετατροπή του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων σε επενδυτική τράπεζα της Αυτοδιοίκησης.
  • Κατάρτιση διακριτού επιχειρησιακού προγράμματος για τους δήμους στο νέο ΕΣΠΑ, για την αποτροπή της ανθρωπιστικής κρίσης και την υλοποίηση ολοκληρωμένων τοπικών αναπτυξιακών σχεδίων.
  • Εμβάθυνση της δημοκρατίας και της συμμετοχής των πολιτών στη λειτουργία των Δήμων.
  • Υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων του προσωπικού των δήμων, από «αξιολογήσεις», «κινητικότητες», «επανελέγχους συμβάσεων» και από κάθε άλλο τερπίτι, που μόνο στόχο έχει την ικανοποίηση των απαιτήσεων της τρόικας για απολύσεις.
  • Συντονισμός των δράσεων διεκδίκησης με τις υπόλοιπες ΠΕΔ της χώρας, αλλά και κυρίως με την ΚΕΔΕ.
  • Αξιοποίηση της συμμετοχής στα ευρωπαϊκά δίκτυα της αυτοδιοίκησης, για την άντληση εμπειριών, τεχνογνωσίας και την οικοδόμηση αυτοδιοικητικών συμμαχιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, ζητώ τη ψήφο σας όχι ως έκφραση εμπιστοσύνης ή συμπάθειας στο πρόσωπό μου. Θα μπορούσε στη θέση μου να είναι ο οποιοσδήποτε από εσάς.

Ζητώ τη ψήφο σας ως έκφραση εμπιστοσύνης στην πολιτική που πρεσβεύω για την αυτοδιοίκηση.

Ζητώ την ψήφο σας για μια Ριζοσπαστική Αυτοδιοικητική Πολιτική, που εκφράζει τις πραγματικές ανάγκες των δήμων μας και των κατοίκων των νησιών μας.

Για μια Αυτοδιοίκηση, που αντιστέκεται, ανατρέπει και δημιουργεί!

Σας ευχαριστώ!

Pin It on Pinterest