Απο το κακό στο χειρότερο πάνε τα πράγματα με τον ιστορικό σταθμό της πόλης μας ΠΑΛΜΟ . Όπως ενημερωθήκαμε απο τον προσωπικό λογαριασμό του συναδέλφου Κώστα Σαμιωτάκη , οι γνωστοί – άγνωστοι άλλαξαν παράνομα τις κλειδαριές του σταθμού .
“Απίστευτο!! Άλλαξαν τις κλειδαριές! Μας έκλεισαν έξω!! Μετά από 23 χρόνια… έγινε κι αυτό…
Ένα σχόλιο πολύ καλύτερο απ’ ότι θα μπορούσα να γράψω εγώ.”
Samiotakis Nikos
Μέσα στο βούρκο της διαπλοκής και της κομματοκρατίας που σάρωσε τα πάντα σε αυτή τη χώρα, την κατάλυση των αρχών και των αξιών της ελληνικής κοινωνίας, ο πρώτος σοβαρός ενημερωτικός ραδιοφωνικός σταθμός “Παλμός”, όλα αυτά τα χρόνια μακριά από όλα αυτά, πραγματικά ανεξάρτητος και αδέσμευτος αποτέλεσε φάρο εντιμότητας και αντικειμενικότητας που υπηρέτησε με τον καλύτερο τρόπο τη δημοκρατία και υπεράσπισε το δικαίωμα του λαού της Ρόδου και όλης της Δωδεκανήσου στην ελεύθερη σκέψη και έκφραση, τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων του και συνέβαλε σημαντικά σε θετικές εξελίξεις στον τόπο μας.
Οι άνθρωποι του σταθμού δεν δίστασαν ποτέ να δώσουν μάχες και να πουν τα πράγματα με το όνομά τους προς όλες τις κατευθύνσεις, αδιαφορώντας για το κόστος, με μοναδικό γνώμονα το συμφέρον του τόπου και των απλών πολιτών. Δεν επιδίωξαν ποτέ προσωπικά οφέλη, ανέλιξη και πλουτισμό. Απλοί καθημερινοί αγωνιστές της ενημέρωσης και της αλήθειας, οι άνθρωποι του “Παλμού”, προσπάθησαν να διαμορφώσουν πολίτες σκεπτόμενους με σωστή κρίση, ώστε να είναι σε θέση να προστατεύσουν τον εαυτό τους από κάθε είδους λαοπλάνους και εκμεταλευτές σε οποιοδήποτε πολιτικό ή άλλο πόστο βρίσκονται αυτοί.
Πρωτοπόρος και ιδρυτικό μέλος σε πολλές κινήσεις και συλλόγους με ανθρωπιστικό ρόλο, όπως τα άτομα με ειδικές ανάγκες, την προστασία του περιβάλλοντος, την αιμοδοσία, ο ραδιοφωνικός σταθμός “Παλμός” έχει να επιδείξει μία ανεκτίμητη θετική προσφορά σε αυτόν τον τόπο. Ένα μεγάλο ευχαριστώ οφείλουμε όλοι εμείς οι απλοί ακροατές καθώς και τη συμπαράστασή μας στις δύσκολες στιγμές που περνά αυτήν την περίοδο.
Καλώ όσους είναι ή ισχυρίζονται ότι είναι οι νέοι συνιδιοκτήτες του ραδιοφωνικού σταθμού, εαν έχουν τη δυνατότητα να συνειδητοποιήσουν το μέγεθος της ιστορικής αξίας και της πνευματικής προσφοράς του, να σκύψουν με ιερή ευλάβεια και να βοηθήσουν το σταθμό να παραμείνει σε αυτούς που ξέρουν και μπορούν να τον λειτουργούν ως ναό πνευματικής προσφοράς για τον τόπο. Εαν δεν μπορούν να το κάνουν, είναι προτιμότερο γι αυτούς να αποφύγουν να καταγραφούν ως ιερόσυλοι στην ιστορία αυτού του τόπου.
Δρ. Νίκος Σαμιωτάκης
