Την Τετάρτη 09 Μαρτίου 2016, ώρα 18:00, στο ξενοδοχείο Best Western Plaza, συνεχίστηκε ο κύκλος των προγραμμάτων Ενημέρωσης-Υποστήριξης για τα αυτοάνοσα νοσήματα και τις χρόνιες παθήσεις, με την συμμετοχή ιατρών και ειδικευμένων θεραπευτών, συνεχίζετε από τον Δωδεκανησιακό Σύλλογο Αυτοάνοσων Νοσημάτων Αρθρίτιδας & Λύκου «ΘΑΛΕΙΑ».
Η κα.Πιζήμολα Μαρία, ιατρός Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος Επιμελήτρια Β´ ΠΕΔΥ Ρόδου, μας ενημέρωσε για τα Αυτοάνοσα νοσήματα δέρματος- συνδετικού ιστού,
τα κυριότερα εκ των οποίων είναι τα εξής:
1. Δερματικός λύκος με κύριους εκπροσώπους α)τον Οξύ Δερματικό Ερυθηματώδη Λύκο και β)τον Χρόνιο Δερματικό Ερυθηματώδη Λύκο 2. Σκληροδερμία – Εντοπισμένη μορφή Morphea 3. Δερματομυοσίτιδα και τέλος ένα νόσημα που δεν ανήκει στα αυτοάνοσα νοσήματα αλλά εμπλέκεται με ανοσολογική διεργασία την Ψωρίαση κατά πλάκας (η κυριότερη μορφή εμφάνισης).
Η κα.Καρελλάκη Γιώτα, Κοινωνική Λειτουργός-Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, αναφέρθηκε στις «Ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις των χρόνιων νοσημάτων στην καθημερινότητα των ανθρώπων», περιγράφοντας τα εξής:
Η ανακοίνωση σε κάποιον άνθρωπο πως πάσχει από κάποιο χρόνιο νόσημα προκαλεί ισχυρό σοκ και ανατρέπει τα δεδομένα της ζωής του σε όλα τα επίπεδα.
Συχνά βιώνει συναισθήματα λύπης, φόβου, θυμού και σταδιακά μπαίνει στην διαδικασία να αναζητήσει ένα νόημα στην εμπειρία που ζει. Η σκέψη γίνεται εμμονική, αρνητική, αναπτύσσονται πεποιθήσεις κακοτυχίας και αίσθημα ανασφάλειας. Είναι χαρακτηριστικό πως όταν οι άνθρωποι μαθαίνουν πως πάσχουν από κάποιο χρόνιο νόσημα βιώνουν τα ίδια στάδια που βιώνει κανείς στο πένθος. Όλα τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα ο άνθρωπος να αλλάζει, «να μην είναι πια ο εαυτός του».
Πέρα από τις ψυχολογικές επιπτώσεις, ο άνθρωπος που πάσχει από κάποιο χρόνιο νόσημα, αντιμετωπίζει σημαντικές επιπτώσεις στην εργασία του (αδυναμία να ανταπεξέλθει, πρόωρη συνταξιοδότηση κτλ) αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο όπου φαίνεται να πλήττεται σημαντικά η κοινωνικότητα του.
Κάποια νοσήματα, όπως τα αυτοάνοσα δερματικά νοσήματα, προκαλούν σημαντικές επιπτώσεις στην αντίληψη της αυτοεικόνας, που επιδρά ακολούθως στην συντροφική ζωή και την σεξουαλικότητα των ατόμων.
Τι θα μπορούσε λοιπόν να βοηθήσει έναν άνθρωπο που βρίσκεται σε αυτή την θέση, να έχει θετική στάση στην εμπειρία της ασθένειας του;
Σίγουρα υπάρχουν πολλά που μπορεί να κάνει κανείς και σε πολλά επίπεδα όπως:
Πληροφόρηση
Αξιοποίηση της κοινωνικής υποστήριξης (υλικής και συναισθηματικής)
Συμμετοχή σε ομάδες/δράσεις με άλλα άτομα που αντιμετωπίζουν το ίδιο ζήτημα
Χρήση ειδικών παρεμβατικών και θεραπευτικών στρατηγικών και τεχνικών
Εκμάθηση τεχνικών διαχείρισης του στρες
Αντιμετώπιση προβλημάτων ύπνου
Διαχείριση του πόνου
Ανάπτυξη ρεαλιστικών προσδοκιών και διαχείριση της απώλειας
Οικογενειακή θεραπεία
Κινητοποίηση των οικείων για συμμετοχή στην θεραπευτική διαδικασία
Ιδιαίτερα σημαντική κρίνεται και η παρέμβαση της πολιτείας σε θέματα όπως:
Παρέμβαση στο προσωπικό υγείας
Παρέμβαση στο ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο
Διασφάλιση επαγγελματικής δραστηριότητας
Η διαδικασία προσαρμογής στις νέες συνθήκες ζωής είναι διαρκής, ρευστή και δυναμική και οδηγεί τον άνθρωπο στην συνειδητοποίηση της δύναμης του για μια νέα ουσιαστική πορεία ζωής. Άλλωστε είναι πολύτιμο να θυμόμαστε πάντα πως «Δεν είμαι αυτό που μου συνέβη. Είμαι αυτό που επέλεξα να γίνω» C.G.Jung.
Ο νέος κύκλος προγραμμάτων Ενημέρωσης-Υποστήριξης για τα αυτοάνοσα νοσήματα και τις χρόνιες παθήσεις, θα συνεχιστεί από τον Δωδεκανησιακό Σύλλογο Αυτοάνοσων Νοσημάτων Αρθρίτιδας & Λύκου «ΘΑΛΕΙΑ», την Τετάρτη 30 Μαρτίου 2016, ώρα 18:00, στο ξενοδοχείο Best Western Plaza.
Με ιατρούς ενδοκρινολόγους την κα.Χριστοφοράκη Μαριέττα και τον κ.Παπαβεργή Σταύρο, που θα αναφερθούν στα προβλήματα του Θυρεοειδή και του Διαβήτη αντίστοιχα.
Από την παρουσίαση των ιατρών, μπορείτε να ενημερωθείτε, να συζητήσετε, να δώσετε απαντήσεις στα ερωτήματά σας….
Είσοδος ελεύθερη.
